In het kader van de Vlaamse maand stelden wij de Vlaamse auteur Piet Baete een aantal vragen:
Wie is
Piet Baete?
Een nieuwsgierige jongen die bezeten is door schoonheid. Die verhalen wil vertellen om zichzelf nog beter te begrijpen. Alles draait voor mij om de essentie. Wat doen we en waarom? Dat thema komt altijd terug in mijn werk.
Hoelang wist je al dat je schrijver wilde worden?
Rond mijn zestiende. Toen begon ik teksten te schrijven voor het bandje waar ik in speelde. Ik merkte al snel dat ik een betere schrijver dan muzikant was. Voor mij zijn de echte schrijvers al op jonge leeftijd bezig met hun passie.
Waar sta je liever voor de schermen of achter de schermen?
Ik werk graag in de schaduw. In mijn bandje was ik ook geen frontman, maar de pianist die de nummers schreef en een ander de spotlights gunde. Ik hou niet van te veel aandacht.
Wat is je lievelingsgenre om te schrijven?
Misdaad en jeugdreeksen. Een vreemde combinatie zou je denken, maar er zijn veel schrijvers die zich hier aan wagen. Denk maar aan Bavo Dhooghe of – één van mijn idolen – Roald Dahl.
Werk je liever aan een film of aan een boek?
Een boek is intiemer. Je kunt er jezelf veel harder in verdiepen en de personages zitten dichter op je huid. Dus altijd: boek.
Is het schrijven van filmscenario’s veel anders dan boeken schrijven en wat zijn dan de verschillen?
Scenario’s zijn visueel. Je schrijft op wat een regisseur op beeld kan zetten, in combinatie met wat de karakters zeggen. Anderzijds: ik schrijf mijn boeken ook wel op die manier. Je ziet het hele verhaal als een film aan je voorbij trekken.
Het laatste woord is herschreven op Facebook (dat was echt top). Heb je daarna gemerkt dat je beroemder bent geworden of is dit weer afgezwakt?
Ik heb er veel reacties op gekregen. De mensen vonden het een origineel initiatief. Maar ik heb het gevoel dat de meeste mensen niet meer de tijd vinden om een boek te lezen en er zich in onder te dompelen. Heel jammer, maar het is wat het is.
Hoe ervaar je negatief kritiek als iemand je boek waardeloos vindt (kan ik me niks bij voorstellen trouwens)?
Ik heb geleerd om dat naast me neer te leggen. Iedereen heeft recht op een mening, ook al begrijp ik die soms niet. Ik kan alleen maar mijn best doen om een boek af te leveren dat ik de moeite waard vind. De rest heb ik niet in de hand.
Je hebt in Amerika gestudeerd is er nooit de behoefte geweest om daarnaar terug te keren om er te gaan wonen?
Los Angeles is niet de fijnste plek op aard, dus wil ik er zeker nooit wonen. Maar ik voel wel een band met de States. New York is al meteen een heel ander verhaal. De mensen zijn er vriendelijker dan in L.A. Ik heb het goed in Boechout. Het is een heerlijke plek om te wonen en een prima uitvalsbasis om nog zoveel andere plekken te ontdekken. Reizen zit me in het bloed.
Waar haal je je inspiratie vandaan?
De moeilijkste vraag voor een schrijver. Het eerlijke antwoord is dat we het zelf niet weten. Inspiratie komt en je weet niet hoe of waarom. Maar goed, ik haal wel wat inspiratie uit documentaires, biografieën. Maar vooral denk ik dat schrijvers op een iets andere manier naar de werkelijkheid kijken en die vorm proberen te geven. Orde in de chaos brengen.
Lees je zelf ook graag en zo ja, wat?
Voornamelijk biografieën. Fictie is – vreemd genoeg – minder aan mij besteed. Meestal vind ik het niet echt goed geschreven. Dan kijk ik liever een reeks of een film.
Wat is het laatste boek dat je las?
Stem van Daan Esch. Die man heeft een schitterende stijl. Heel barokkig, maar fenomenaal.
Op welk boek van jezelf ben je het meest trots?
Mijn laatste Het Laatste Woord. Met kop en schouders mijn beste.
In wat voor een soort omgeving werk je het liefst?
Stilte. Dus ’s avonds en ’s nachts. Dan word je niet gestoord en staat de wereld heel even stil. En komt er een andere wereld tot leven: die van de personages in je hoofd. Als je luistert naar wat zij te vertellen hebben, dan schrijf je een oprecht en waarachtig boek. Als schrijver moet je niet te veel willen sturen. Je moet vooral luisteren en dan opschrijven. Zo mooi en echt mogelijk.
