Titel:De uitverkorene De uitverkorene
Auteur: Igor Znidarsic
Genre: Thriller
Uitgeverij: Karakter Uitgevers
Publicatiedatum: mei 2018
Aantal bladzijdes: 320
Recensie: Danielle

Igor Znidarsic (1957) is journalist, bladenmaker en schrijver van fictie. Hij werd geboren in Slovenië in voormalig Joegoslavië en kwam in 1968 op zijn elfde jaar met zijn ouders naar Nederland. Na het atheneum in Haarlem begon hij te schrijven, zowel fictie als non-fictie. De non-fictie werd al snel gepubliceerd in tijdschriften zoals Panorama, HP/De Tijd, Playboy, De Groene Amsterdammer, NRC Handelsblad, Aktueel en Management Team. De fictie verscheen in onder meer de literaire tijdschriften Tijdschrift en Lava. Hij werkte daarna voor verschillende (vak)bladen als journalist, eindredacteur en hoofdredacteur. Zo was hij tien jaar hoofdredacteur van een vaktijdschrift over eten en drinken. Daarnaast bleef hij fictie schrijven, wat in 2011 resulteerde in zijn semi-autobiografische debuutroman Diepgevroren makrelen, in 2014 gevolgd door De zevende zuster. In februari 2017 verscheen De blindganger, zijn eerste thriller, die genomineerd werd voor de Gouden Strop en de Hebban Thriller Debuutprijs.  

Op een dag wordt de dochter van Olivier Lucassen, de directeur van een private-equity-firma, ontvoerd. Recherche-duo Bianca van Dijk en Joris Vischjager worden op de zaak gezet. In eerste instantie blijft de toedracht een mysterie, maar dan wordt niet veel later eerst het gecastreerde lichaam van een man gevonden en vervolgens ook nog het verminkte lichaam van een vrouw. De zaken lijken met elkaar in verband te staan.  

Igor had me met zijn eerste boek De blindganger wel nieuwsgierig gemaakt en ik was dan ook blij toen de aankondiging kwam van zijn tweede thriller.  

Bianca en Joris zijn het perfecte recherche-duo die nu ook weer voor een voldongen feit komen te staan zodra er bekend wordt gemaakt dat de dochter van de directeur van een fameus bedrijf is ontvoerd. Dit is op zich een eenvoudig klusje, ware het niet dat er vrij snel een moord plaatsvindt waarbij het er nogal hardhandig aan toe is gegaan. Of deze twee zaken met elkaar te maken hebben is en blijft een groot raadsel voor het rechercheteam.  

Igor heeft een eigen gevormde schrijfstijl die hij ook gebruikte in zijn eerste boek en daarmee bedoel ik dat hij je vanuit het perspectief van de dader mee laat kijken (oftewel laat smullen als je van gruweldaden houdt) wat de reden is waarom deze daden gepleegd worden. Zo weet je dus vrij snel wie de dader is. Dit doet niks af aan de spanning want elke daad heeft zijn opgebouwde fase naar de climax toe en het rechercheteam blijft lang zoeken naar een speld in een grote hooiberg.  

Tussen alle onderzoeken door loopt het verhaal van Bianca. Zij krijgt een stukje persoonlijke diepgang en dit is net voldoende zodat het niet de spanning wegneemt. Hierin is wel nog veel perspectief aanwezig om in een volgend boek verder op in te gaan, want ook daar wil je nu wel meer van komen te weten.  

Verder is het aan de lezer om er zelf achter te komen wat de achtergrond is van de daden. Wel  is het dat deze gerelateerd zijn aan liedjes die voorbij komen. Zo komen onder andere   ‘Disarm’ van The Smashing Pumpkins, ‘Nights in White Satin’ van de Moody Blues en ‘Halo’ van Beyoncé voorbij en wordt er op bijzondere wijze door middel van stukjes tekst gerefereerd naar het verloop van het verhaal.  

Met De uitverkorene heeft Igor bewezen gegroeid te zijn in het schrijven van thrillers en dit maakt het weer leuk om zijn volgende boek te gaan lezen.  

Ik geef De uitverkorene 4 sterren. 

Danielle  

Leave a Reply

  • (not be published)