Titel: De jongen in het grafDe jongen in het graf
Auteur: Toni Coppers
Serie: Liese Meerhout #14
Genre: Thriller
Uitgeverij: Manteau
Publicatiedatum: mei 2018
Aantal bladzijdes: 317
Recensie: Brenda

Cover
Een donkere cover. Je ziet een half gezicht en ik leg hierbij de link met de titel. Verder vind ik hem zelf niet iets bijzonders hebben. Het trekt mij niet om het boek op te pakken als ik het in een boekhandel zou zien liggen.

Auteur
Toni Coppers debuteerde in 1995 met De Beha van Madonna, brieven van een reiziger. In die tijd was hij reisjournalist voor radio 1 en produceerde hij meerdere reisprogramma’s.
Met Niets is ooit (2008) maakt Coppers zijn debuut als thrillerschrijver, dit is tevens het eerste deel in een nieuwe thrillerreeks rond Liese Meerhout. Het werd genomineerd voor de Hercule Poirotprijs 2008. De geheime tuin en Iris was haar naam werden genomineerd voor de Diamanten Kogel. En nu zijn we inmiddels bij het veertiende deel rond Liese Meerhout. Coppers won de Hercule Poirotprijs voor zijn boeken Dood water, De vleermuismoorden en De hondenman. In opdracht van VTM werd de Liese Meerhout-serie in Antwerpen verfilmd tot een tv-serie. (bron: wikipedia)

Achterflap
Leo Meersman is een van de wreedste seriemoordenaars van de laatste decennia. Hij kreeg in 2002 levenslang voor het misbruiken en vermoorden van zes jongens. Hoofdinspecteur Michel Masson is ervan overtuigd dat het er zeven waren. Hij weet zeker dat ook de vijfjarige Arne in handen van Meersman is gevallen. Zijn lichaam is echter nooit gevonden. Zonder lichaam geen bewijs, maar ook geen verwerking voor de familie. Het is een cold case die Masson al een halve carrière bezighoudt en die hem diep in zijn ziel raakt. Op zijn sterfbed vraagt Meersman onverwacht om Masson te zien. Hij wil hem iets vertellen…

Een stervende seriemoordenaar kent geen berouw, maar wel een geheim.

Mijn mening
De jongen in het graf is mijn tweede kennismaking met Liese Meerhout. De vorige was me goed bevallen waardoor ik deze ook graag wilde lezen.
Het verhaal begint met het gegeven dat de wreedste seriemoordenaar Leo Meersman nog maar zeer kort te leven heeft. Hij heeft een open brief aan alle media gestuurd met daarin de wens dat hij graag de laatste dagen dat hij nog leeft bij zijn familie wilt zijn en niet alleen, maar bij zijn familie wil sterven. Dit wekt veel onrust onder de mensen, maar ook bij Masson die al zolang op de zaak-Meersman heeft gezeten en dat het voor zijn gevoel nooit volledig was opgelost vanwege het zevende vermiste jongetje.
Doordat Meersman Masson op zijn sterfbed wilt spreken komt alles weer naar boven. Zal Meersman eindelijk opbiechten dat hij ook het zevende jongetje heeft vermoord?
Liese houdt Masson goed in de gaten en ondertussen onderzoekt ze zelf ook nog naar een mysterieus overlijden van een vrouw.

Het verhaal leest makkelijk en vlug. Het is niet moeilijk geschreven waardoor je vlot door het verhaal heen gaat. Door de vlotte schrijfstijl valt het dan minder op dat ik de spanning af en toe toch wel mis. Naar het einde toe heeft het verhaal toch nog een verrassende wending.
Toni Coppers heeft weer een goed verhaal weten neer te zetten. Het leest lekker en ik sta altijd open voor een volgende Liese Meerhout of de overige 12 delen die ik nog kan lezen over haar.

Spanning: 3
Plot: 3,5
Leesplezier: 4
Schrijfstijl: 4
Originaliteit: 3
Psychologie: 3,5

De jongen in het graf krijgt van mij 3,5 ster.

Brenda

Leave a Reply

  • (not be published)