Titel: Hex Hex
Auteur: Thomas Olde Heuvelt
Genre: Fantasy/Horror
Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff
Publicatiedatum: november 2016
Aantal bladzijdes: 352
Recensie: Brenda

Thomas Olde Heuvelt (1983) is een Nederlandse schrijver. Hij won in 2015 de prestigieuze Amerikaanse Hugo Award en werd genomineerd voor de World Fantasy Award. Zijn roman HEX verschijnt in 2016 wereldwijd bij grote uitgeverijen in de VS, Groot-Brittannië, Frankrijk, Brazilië en vele andere landen. Warner Bros werkt momenteel aan de pilot voor een Tv-serie gebaseerd op het boek.

Cover:
De kleuren die gebruikt zijn, zijn erg donker en dit geeft een gevoel van onrust en geheimzinnigheid. De titel is aan elkaar gehecht net zoals de ogen en de mond van de Wylerheks Katharina. Verder is er nog een huis op de cover te zien wat aardig verscholen staat tussen de bomen. Het wekt zeker nieuwsgierigheid om het boek op te pakken. En je interesse wordt zeker gewekt als je op de achterflap het volgende leest:

Wie er wordt geboren is gedoemd er tot zijn dood te blijven. Wie er zich vestigt komt er nooit meer weg.

Het verhaal:
Het ogenschijnlijk pittoreske dorpje Beek is in de greep van de Wylerheks, een vrouw uit de zeventiende eeuw met dichtgenaaide mond en ogen. Zwijgend loopt ze door de straten en dringt ze de huizen binnen, nachtenlang staat ze aan je bed. Iedereen weet dat haar ogen nooit mogen worden geopend. Er wordt alles aan gedaan om haar aanwezigheid geheim te houden. Maar als een groep jongeren besluit viral te gaan met de heks, laat ze de moderne samenleving langzaam maar zeker afglijden naar middeleeuwse praktijken.

Mijn mening:
Het boek is geschreven in 2 delen. Ik vind het niet echt dat het verhaal uit twee delen bestaat. Het verhaal ging eigenlijk gewoon verder, maar ik moest wel even stoppen aan het einde van deel 1 vanwege dat er iets gebeurde wat ik totaal niet zag aankomen. En wat in mijn ogen ook niet mocht gebeuren. En als het om die reden uit twee delen bestaat snap ik het wel.

In het begin heb ik sommige stukken nogmaals moeten lezen voordat ik begreep wat er bedoeld werd. De zinsbouw of zelfs sommige woorden vond ik toch iets te vergezocht. Je kon er ook best wat duidelijkere woorden voor gebruiken. Dit had ik alleen bij het begin van het verhaal. Naarmate het verhaal vorderde kwam ik naar mijn mening geen moeilijke woorden meer tegen of lastige zinnen. Dit zorgde ervoor dat het begin van het verhaal niet zo snel ging. Na een aantal hoofdstukken begon de spanning erin te komen en nam de snelheid van het lezen toe. De spanning was op een gegeven moment goed te voelen en dit bleef ook aanwezig als een golvende spanning door het verhaal met wat flinke spannende momenten tussendoor.

De hoofdpersonen zijn goed neergezet. Over bijna elk personage werd wel wat achtergrondinformatie gegeven die op een of andere manier relevant was voor het verhaal. Het verhaal werd uit meerdere personages verteld en dat maakte het verhaal wel af. Ik kon me soms enorm inleven in Timo. Zijn machteloosheid, vooral ook naar zijn vriendin Lotte om haar de waarheid niet te mogen vertellen, voelde je goed. Een jongen die nog veel van de wereld wilt zien, maar weet dat het niet kan.

Ik vond het een verhaal waarvan ik het einde totaal niet zo had verwacht. Daarnaast heb ik zeker nog een tijd over het einde nagedacht.

Plot: 4
Schrijfstijl: 3
Leesplezier: 4
Originaliteit: 3
Psychologie: 3
Spanning: 4

HEX krijgt van mij 3,5 ster.

Brenda

Leave a Reply

  • (not be published)