Titel: ParadijsvogelsParadijsvogels
Auteur: Nathalie Pagie
Serie: Tara & Diego #1
Uitgeverij: Boekerij
Publicatiedatum: oktober 2015
Aantal bladzijdes: 256
Recensie: Bianca

Over de auteur:
Nathalie Pagie (1974) houdt er graag de vaart in. In 2013 debuteerde ze met de eigenzinnige thriller De Toneelclub en een jaar later verscheen haar tweede al: De Campus. Paradijsvogels was er in 2015, de bestseller Casa Familia in 2017 (winnaar Thrillzone Award!) en begin 2018 ziet Rio Grande het licht. Datzelfde tempo is voelbaar in Nathalie’s verhalen: die lezen als een trein. Met een vlotte pen, spannende verhaallijnen en personages die onder je huid kruipen, bezorgen haar boeken je een paar heerlijke leesuurtjes. Op vakantie of thuis, op papier of als e-book. De inspiratie haalt ze uit haar eigen leven. Veel van de beschreven locaties bezocht ze zelf. Daarnaast put ze uit haar grenzeloze fantasie. Nathalie woont met haar man en twee kinderen in Breda.

Achterflap:
De eigenzinnige journaliste Tara Linders vertrekt naar Aruba voor een commerciële reportage over jonge succesvolle carrièrejagers. Als ze een Vlaams meisje ontmoet dat in nood verkeert, stuit ze op een compleet ander verhaal.
Met hulp van haar collega Diego Martinez gaat Tara op onderzoek uit en ontdekt ze dat het eiland ook duistere kanten herbergt. Samen trekken ze een grotere beerput open dan ze ooit voor mogelijk hadden gehouden: het luxe eilandleven blijkt niet meer dan een zeepbel. Als de bewoners zich tegen haar keren, zal ze moet vechten voor haar leven.

Mijn mening:
Deze maand verschijnt Rio Grande, het derde deel met Tara en Diego in de hoofdrol. Voor mij de hoogste tijd om te starten met Paradijsvogels, deel 1, waar we kennismaken met dit journalistenduo.

We leren Tara en Diego kennen als twee totaal verschillende persoonlijkheden, Diego heeft een gezin, samen met zijn vrouw Yvonne zijn ze de trotse ouders van tweeling Nona en Max. Tara woont alleen, heeft last van bindingsangst en zorgt voor haar hond Huub.

Hun grote verschil in persoonlijkheid zorgt ervoor dat ze elkaar prima aanvullen bij “De dageraad”, een krant waar ze beiden werken als journalist. De krant verkeert momenteel in zwaar weer en dat maakt dat Tara erop uit gestuurd wordt om op Aruba zaken te gaan doen. Geen echte uitdaging, omdat de opdracht niet zoveel om handen heeft maar voor Tara de ultieme mogelijkheid om haar vriendin van vroeger eens op te zoeken.

Je vrienden kun je kiezen, zeggen ze, alleen je familie niet. Voor buitenlanders op een eiland gaat dat niet op. Hier wordt niet gekozen. Hier deel je je leven met de groep en noem je ze je vrienden.

Dit plan loopt totaal anders als blijkt dat het zonnige Aruba, de ultieme vakantieplek met zijn witte stranden en palmbomen, de place to be lijkt te zijn om lounge zaakjes te verbergen. Dit laatste is nog licht uitgedrukt, er gebeurt van alles wat het daglicht niet kan verdragen.Tara wordt gedwongen op onderzoek uit te gaan en brengt daarmee zowel anderen als zichzelf in gevaar.

Paradijsvogels is een verhaal wat lekker weg leest, de schrijfstijl van Pagie is duidelijk en to the point. De kennismaking met Tara en Diego smaakt zeker naar meer. Het verhaal op zich is voor mij deels herkenbaar uit een boek wat ik al eerder gelezen heb, dit boek is overigens na het uitkomen van Paradijsvolgels verschenen, maar hierdoor is de originaliteit van dit verhaal voor mij minder.

Paradijsvogels heeft een plot met een open einde, ben wel nieuwsgierig of alleen Tara en Diego terug komen in een volgende deel of dat er nog meerdere personen achtervolgd gaan worden door hun verleden.

Een goede reden om snel Casa Familia te gaan lezen!

Originaliteit: 2
Schrijfstijl: 4
Spanning: 4
Leesplezier: 4
Psychologie: 3
Plot: 4

Paradijsvogels krijgt van mij 3,5 ster.

Bianca

Leave a Reply

  • (not be published)