Titel: Nooit meerNooit meer
Auteur: Colleen Hoover
Genre: Roman
Uitgeverij: Zomer & Keuning
Vertaling: Erica van Rijsewijk
Publicatiedatum: maart 2018
Aantal bladzijdes: 400
Recensie: Bianca

Over de auteur:
Colleen Hoover (1979) schreef haar eerste boek Slammed na het horen van een liedje op de radio. Ze had geen enkele bedoeling om haar boek te publiceren. Na een positieve recensie door een bekende Amerikaanse blogger, ging het snel met de carrière van Hoover en beklom haar eerste roman de New York Times bestsellerlijst.

Achterflap:
Nooit meer van Colleen Hoover vertelt het aangrijpende verhaal van Lily, die verliefd wordt op de knappe neurochirurg Ryle. Hij is assertief, koppig en een tikje arrogant, maar ook gevoelig, briljant en dol op Lily. De opbloeiende nieuwe relatie brengt herinneringen terug aan Atlas, haar eerste liefde. Als hij weer in haar leven verschijnt, komt alles wat Lily heeft opgebouwd in gevaar. Dan komt het eropaan dat ze de kracht in zichzelf vindt om te zorgen dat de toekomst geen herhaling wordt van het verleden. Colleen Hoover schreef met Nooit meer een persoonlijk emotioneel verhaal met universele zeggingskracht.

Mijn mening:
Lily Bloom ontmoet op een dag die voor haar een dubbele betekenis heeft de neurochirurg Ryle. Ze voeren samen op een bijzondere plek een bijzonder gesprek maar daar blijft het bij.
Wanneer Lily besluit haar leven om te gooien en een eigen zaak begint komt ze per toeval weer met Ryle in contact en dan beginnen de vlinders te fladderen.
Lily wordt echter altijd achtervolgd door haar eigen jeugd en wat zich daar allemaal heeft afgespeeld.
Ze heeft in die tijd op een indrukwekkende manier een dagboek bij gehouden, dit gaat ze teruglezen waardoor je als lezer mee gezogen wordt in haar verleden.

Hoover heeft de personages vanuit gevoel geschreven, dat lukt niet als je het zelf niet hebt meegemaakt. De pijn, de onmacht, het verdriet, maar bovenal de liefde is intens voelbaar.
Nooit meer is een verhaal recht uit het hart geschreven, dat wordt aan het eind meer dan duidelijk. Het is makkelijk oordelen over anderen wanneer jezelf niet in het welbekende zelfde schuitje hebt gezeten.
Een verhaal vol liefde, liefde die emoties bij me wakker maakte. Tot tranen toe  geroerd als het leven niet loopt zoals verwacht en gevoel en verstand een rol gaan spelen.
Zelfs als lezer ben je geneigd de liefde te beïnvloeden, alsof je zelf je verstand even kwijt bent. Dit betekent een wirwar aan emoties die vooral veel onmacht oproepen. Na dichtslaan van het boek ervaar je dat liefde alles bepalend is en het maken van goede keuzes je tenslotte sterker maakt.
Dit maakt liefde juist zo mooi.

Nooit meer is een feelgood roman waarbij de liefde over grenzen gaat.

Nooit meer krijgt van mij 4,5 ster.

Bianca

Leave a Reply

  • (not be published)