Vandaag (13:05 uur NL- tijd) staat de lancering gepland van de NASA-missie InSight. In november staat de landing gepland van de Marslander op Elysium Planitia, alwaar het een scala aan onderzoeken zal doen.
De lancering is live te volgen via: https://www.nasa.gov/nasalive.
De rode magneet van Bertina Mulder is gebaseerd op de missies naar Mars, dus stelden wij haar een aantal vragen:
Kun je in het kort vertellen wie Bertina Mulder is?
Ik ben geboren in 1962, samen met mijn tweelingzus. Ik kom uit een bloemistenfamilie en ben zelf nog ook bloembindster geweest. Daarna werd ik managementassistente en vervolgens webredacteur van een grote zorgorganisatie. Nu heb ik een eigen bedrijf ‘Bertina Mulder Tekst & Redactie’. Daarnaast werk ik voor de huisartsenpraktijk van mijn man en schrijf ik fictie. Mijn eerst boek was de roman Wisselwerking, mijn tweede boek is de psychologische thriller De rode magneet.
Welke boeken neem je mee als je op ruimtereis zou gaan?
Er gaan geen papieren boeken mee, want elke kilo lading in een ruimteschip kost bakken met geld. Ik neem aan dat alle functionele informatie om te overleven wel in de computer staat, dus zou ik mijn e-reader laten volpompen met het volledige assortiment Nederlandse romans, thrillers en literaire non-fictie. Lekker veel keus. Ruimtevaart is toch al duur, de kosten voor de rechten kunnen er nog wel bij.
Waar komt de fascinatie voor Mars vandaan?
Ik wilde mijn verhaal laten afspelen in een benauwende omgeving, waar je niet zomaar de politie kunt inschakelen of naar het ziekenhuis kunt gaan. Een ruimteschip dat met een vierkoppige crew maandenlang onderweg is naar een onherbergzame planeet leek me goed te voldoen. Door mijn research raakte ik steeds meer geboeid door de plannen die op dit moment op stapel liggen voor Mars en zelfs toen het boek al af was, bleven de vragen opborrelen in mijn hoofd. Wordt Mars straks een autonome staat? Onder welke wet valt een kolonist die op Mars een ander vermoordt? Wat betekent het als daar een kind wordt geboren? Het heeft er zelf niet voor heeft gekozen om onder zulke omstandigheden te leven. En welke nationaliteit krijgt het kind dan? De Martiaanse of die van de beide ouders? Superinteressant! Daar kun je avonden over filosoferen.
Zie je jezelf op Mars wonen, als de mogelijkheid bestond?
No way! Mars heeft een vijandig woestijnlandschap met het klimaat van de Noordpool en een atmosfeer van CO2. Je moet wonen in een afgesloten habitat en je kunt niet zonder aangepaste kleding en ademapparatuur naar buiten. Als er iets fout gaat, gaat het goed fout.
In De rode magneet kiezen de astronauten voor een enkele reis Mars. Zou je zelf zomaar alles kunnen achterlaten?
Echt niet! Hoewel ik mijn man wel twee keer een aantal maanden heb achtergelaten om in mijn eentje te schrijven op Curaçao. Maar naar Mars is een ander verhaal. Daar moet je echt een diehard ontdekkingsreiziger voor zijn, iemand die weinig te verliezen heeft en zich niet snel uit het veld laat staan door irritant gedrag van anderen.
Voor De rode magneet heb je veel research gedaan. Wat was het vreemdste dat je hebt geleerd over de ruimtevaart?
Ik wist wel dat we vanaf aarde de planeet Mars niet altijd kunnen zien, want zijn baan voert hem soms ver achter de zon langs. Pas later realiseerde ik me dat voor toekomstige Marsbewoners het omgekeerde geldt: er komt een moment dat hun blauwe moederplaneet achter de zon verdwijnt. Weg aarde. Het moet een enorme impact op ze hebben als ze voor lange tijd hun ‘voorraadkast’ uit het zicht verliezen.
Hoe moeilijk was het om informatie te krijgen van bijvoorbeeld ESA of JPL?
Mijn nichtje kende de vrouw van een SpaceX-ingenieur in Amerika, ik mocht per mail vragen stellen. Puur toeval, dus. Mijn tweede contact was de Argentijnse wetenschapper dr. Jorge Vago, hij werkt bij ESA’s ExoMars in Noordwijk. We ontmoetten elkaar in 2017 tijdens de open dag van ESA/ESTEC. Ik vroeg hem tal van technische details die van belang waren voor het einde van mijn boek. Kon het wel wat ik bedacht had? Hij gaf mij hele nuttige antwoorden. Hoewel hij Engels sprak met mij, heeft hij de moeite genomen om mijn boek in het Nederlands te lezen. Blijkbaar was zijn begrip van het Nederlands goed genoeg om het verhaal te volgen. Ik was vereerd met zijn enthousiaste reactie, die ik ook op mijn website mocht plaatsen. Hij eindigde met: ‘When Hollywood comes calling for the movie rights, in case you need a hand with consulting for the script, I would be happy to help.’
Hoe zie jij zelf de ontwikkeling van de ruimtevaart de komende vijftig jaar?
Ik ben ervan overtuigd dat we naar de maan gaan. Geintje. Maar écht, ‘we’ gaan weer naar de maan en zeker ook naar Mars. Ook zullen raketten mensen vervoeren van de ene plek op aarde naar de andere. New York-Parijs in dertig minuten, hoppa! Ook gaan we nog andere planeten en zonnestelsels bezoeken. In welke volgorde dat gebeurt en welke partijen hierbij betrokken zijn, dat vind ik moeilijk te voorspellen. Op de website van SpaceX staat dat er in 2024 een bemande missie naar Mars vertrekt. Wellicht komt er op Mars alleen een kleine nederzetting voor wetenschappers of verblijven ze eerst in een ruimtestation in een baan om Mars. Maar Elon Musk heeft al plannen voor een stad op Mars. Wie zal het zeggen?
Waarom ben je gaan schrijven?
Ik heb een achtergrond in de communicatie, ik ben webredacteur. Ik schreef dus al vakmatig, maar dat waren vooral zakelijke teksten. Ik wilde wel eens zelf bepalen wat ik schreef, buiten de lijntjes kleuren. Ik nam een halfjaar verlof en werkte op Curaçao aan het verhaal op dat ik al jaren in mijn hoofd had. Daar werd Wisselwerking geboren.
In 2016 debuteerde je met een roman. Waarom de uitstap naar een thriller en hoe anders was het om een thriller te schrijven?
Ik wilde schrijven over kleine groep mensen die het samen moest zien te redden in een benauwende omgeving. En over de interactie tussen hen: wantrouwen, ongemak, irritatie, seksuele aantrekkingskracht, machtsspelletjes. Toen ik op de setting van een ruimteschip naar Mars kwam, vond ik dit meer iets voor een psychologische thriller dan een roman. Ik heb gemerkt dat het verschil tussen beide genres vooral ligt in de verwachting die de lezers hebben. Het thrillergenre kent een groot spectrum: van harde actiescènes met veel schieten, achtervolgingen en uiteengescheurde lijken tot verhalen met de nadruk op subtiele en onderhuidse spanning. Hou je van het ene uiterste, dan zal het andere je tegenvallen. Ik denk dat mijn schrijfstijl zich vooral leent voor verhalen met wat subtielere spanning. Mijn volgende boek kan dus ook de richting opgaan van een spannende roman of een whodunnit. Ik heb in ieder geval al iets in gedachten, zelfs al een paar leuke plotwendingen bedacht.
Hoe schrijf je; schrijf je in stilte of liever met je favoriete muziek erbij?
Meestal heb ik een playlist van Spotify opstaan, meestal met popmuziek. Zachtjes, het mag me niet uit de concentratie halen.
Wat is jouw favoriete plekje op aarde waar je heerlijk kunt wegdromen?
Op een rustig plekje met uitzicht op zee op ‘mijn schrijfeiland’ Curaçao, luisterend naar de tropische vogels en het ruisen van de palmbladeren.
Wat zou je het meest missen als je op Mars zou wonen?
‘Ja, duh, koffie en wijn natuurlijk!’ Dat was mijn eerste opwelling, maar meteen daarna dacht is aan alles wat we hier op aarde voor lief nemen: je naasten, de natuur, de lucht die we inademen en de ogenschijnlijk onbeperkte voorraad voedsel en hulpmiddelen die we in Nederland zo gewoon vinden.
Wat vind je het leukste aan schrijven?
De rust en de regelmaat van het schrijven, de voldoening als je krijgt als je iets hebt opgeschreven waar je blij mee bent en de gesprekken met de inspirerende mensen die je in het kader van je research ontmoet.
