Titel:
De afdeling
Auteur: Tammy Cohen
Genre: Thriller
Uitgeverij: Boekerij
Vertaling: Els Franci-Ekeler
Publicatiedatum: mei 2018
Aantal bladzijdes: 350
Recensie: Danielle
Tammy Cohen is freelance journalist. Ze is pas op latere leeftijd fictie gaan schrijven en heeft inmiddels vijf thrillers op haar naam staan. Ze is writer-in-residence aan Kingston University en woont met haar partner en drie kinderen in Noord-Londen. Haar eerste Nederlandse thriller De nieuwe collega verscheen vorig jaar.
Wat als degene die je onvoorwaardelijk hoort te kunnen vertrouwen tegen je liegt?
Hannah heeft een heel gewoon leven, met een liefhebbende echtgenoot en een fijne baan. Daar komt abrupt een einde aan als ze iets volkomen onverwachts doet. Haar handelingen hebben verstrekkende gevolgen en zorgen ervoor dat haar leven volledig op z’n kop komt te staan. Ze belandt op de gesloten afdeling van een psychiatrisch ziekenhuis – een plek waar ze veilig zou moeten zijn. Alleen sterven er patiënten…
De artsen houden vol dat het elke keer om zelfmoord gaat, maar Hannah weet dat ze liegen. Hoe kan ze ervoor zorgen dat iemand haar gelooft na de afschuwelijke daad die zij zelf heeft gepleegd? En misschien nog belangrijker: hoe kan ze ervoor zorgen dat iemand haar gelooft voordat de moordenaar weer toeslaat?
Hannah zit in de psychiatrische inrichting, maar waarom is in het begin niet duidelijk. Ze heeft iets gedaan maar wat dat is ligt nog in enkele lagen papier ingepakt. Het is alleen duidelijk dat haar vriend Danny en haar moeder Corine er stellig van overtuigd zijn dat ze op dit moment deze behandeling nodig heeft. Maar kennen zij wel de hele waarheid? Niet alleen over datgene dat door Hannah veroorzaakt is maar tevens over de inrichting die van de buitenkant zo veilig lijkt?
Niemand leert zichzelf ooit helemaal kennen. Het beste waar je op kunt hopen, is dat je jezelf kunt accepteren.
Laag voor laag wordt het papier eraf getrokken, steeds dichter kom je bij de waarheid. Tammy Cohen weet op een geniale manier de lezer aan een verhaal vast te binden. Elke keer maak je voor jezelf een samenvatting hoe het allemaal in elkaar zou kunnen zitten en toch zit je telkens op een verkeerd spoor.
Plottwists volgen elkaar op en deze zijn niet geforceerd tot stand gekomen maar gewoon zo ingenieus bedacht dat het nog alle kanten op kan gaan zelfs tot aan de allerlaatste bladzijde toe.
De wijze waarop er wordt omgegaan met de verschillende problemen van de mensen die in de inrichting zitten wordt op een gevoelige manier neergezet. Hierbij voel je de angsten waarmee de mensen, die helaas opgenomen moeten worden omdat ze in ‘de buitenwereld’ niet mee kunnen draaien, binnenkomen en raken je. Ook hier weet Tammy Cohen op een sublieme manier de gevoeligheid perfect neer te zetten.
Ik geef daarom De afdeling dan ook de welverdiende 5 sterren
Danielle
