In
april verscheen Ziva van John Winkel, een spannend debuut waar wij nieuwsgierig naar waren! In samenwerking met Uitgeverij LetterRijn mochten wij een leesclub organiseren, waarvoor onze hartelijke dank! Onder leiding van Danielle doken Heleen van der Velde, Peter van Bavel, Dafna Cloose, Bianca Maartense, Nathalie Bottinga, Anja Maas, Shana Rasschaert en Silvia van Elzelingen vol enthousiasme in Ziva. Hieronder lees je hun bevindingen.
De eerste indruk van een boek krijg je op het moment dat je het in handen hebt (of dat nu een digitale of papieren versie is). Wat roept de cover op? Wat verwacht je na het lezen van de achterflap?
Peter: Ziva is fraai vormgegeven. Onderzoeksjournalistiek en dodelijke gevolgen zijn prachtig weergegeven in vulpen en bloed (in plaats van inkt). De titel had van mij in een groter en spannender lettertype gemogen. Formaat van het boek is afwijkend. Boek is een stukje breder dan standaard. Dit trekt de aandacht. De tekst op de achterzijde is lang, geeft veel informatie en wellicht al veel prijs(?). Dat laatste moet natuurlijk nog blijken. In zijn totaliteit lijkt het boek qua vorm en uitstraling meer op een (zelf)managementboek of cursusboek dan op een thriller/roman.
Anja: Ik ben het eens met Peter dat het lettertype van titel en schrijver spannender had gekund. Het springt er zo niet uit. De pen met bloed is een prima vondst. De titel zelf trekt me aan gewoon door de naam Ziva. Daarmee had John me al. Die vind ik mooi, meer niet. De achterflap: De tekst valt een beetje weg doordat de foto erachter staat. Dat viel me direct op toen ik het begon te lezen. Vond ik lastig. De tekst zelf vond ik erg boeiend, waardoor ik meteen het boek opensloeg. Buiten een stoel pakte en aan de slag ging. Dat vind ik een goed punt! Ik let altijd op hoe de achterflap tekst op me overkomt. Hierdoor laat ik me leiden of ik een boek koop of niet.
Dafna: Cover spreekt zeker aan en ik zou zeker de achterkant lezen.
Shana: De cover spreekt me zeker en vast aan. Als ik één puntje van kritiek zou mogen geven, is dat ik de titel groter zou doen. Ik heb het boek nog niet ontvangen, maar op de foto lijkt het allemaal een beetje dezelfde grootte en dat zou ik niet gedaan hebben. De titel moet ook een eyecatcher zijn.
Ik verwacht een thriller die me niet loslaat. Als ik die weg leg om het huishouden te doen, me terugroept. Een thriller dus die je niet kan weg leggen tot hij uit is.
Nathalie: De cover spreekt mij heel erg aan. Ik zou het boek zeker oppakken in de winkel. Ik verwacht een thriller die je niet weg kan leggen tot hij uit is.
Heleen: Ik vind de cover mooi. Wat voor bloedend komt er uit de pen of laat dat wat geschreven wordt tot bloed leiden? De ondertitel maakt dat ik het boek zeker zou oppakken. Ik vind de achterflap niet mooi. De tekst staat heel klein en het zou over een middelgrote gemeente gaan, terwijl de flats de indruk van een grote stad geven. De omschrijving is wel intrigerend. Die bijpassende boekenlegger is geweldig!
Silvia: De cover is eenvoudig gehouden. Een pen waar rode inkt (bloed) uitvloeit. Zelf vind ik hem niet zo mooi gekozen. De titel is klein gehouden wat ik erg jammer vind. Ook de naam van de auteur komt niet mooi over. Het wit te steriel. De achtercover daarentegen is juist heel erg druk en wat moeilijk leesbaar. Het is een heel verhaal en ik moest het wel meerdere keren lezen. Geen tekst dat je snel even leest in de winkel. Ik verwacht een spannend boek omdat ik met John zelf heb gesproken en hij over zijn thriller heeft verteld.
Een dubbel gevoel bij de deelnemers naar aanleiding van de cover en de achterflap. Blijft dat gevoel tijdens het lezen?
Peter: Gelezen tot pagina 86. De schrijfstijl is vlot. Er is ruimte voor het neerzetten van de omgeving en de karakters en het wordt niet erg uitgediept. Er is veel ruimte voor dialoog en daarom leest het als een filmscript. Lekker gemakkelijk. Taalgebruik is passend voor de personages, namen zijn niet alledaags en toch eenvoudig. Als frequent lezer van Scandinavische thrillers een verademing.
Dafna: Ben er ook net in begonnen en het leest lekker weg zeker in vergelijking met het vorige boek dat ik las.
Peter: “Als hadden komt, is hebben te laat”, prachtig. Die kende ik niet. Mijn moeder zei altijd: “Achteraf kijk je een koe in zijn kont”.
Dafna: Verhaal zit zeer goed in elkaar. Wel moet ik even wennen aan de hoeveelheid personages.
Nathalie: Ik vind het tot nu toe een goed verhaal. De schrijfstijl bevalt mij zeker. Er zijn alleen wel veel personages.
Heleen: Ik ben net in Ziva begonnen. Heftige proloog!
Bianca: Inmiddels zo halverwege het verhaal, het leest prima weg. De gemeenteperikelen hebben volgens mij best wel wat weg van de werkelijkheid. Een realistisch onderwerp, goed gekozen.
Peter: Vanaf pagina 175 ben Ik op de hogesnelheidslijn gestapt. Er gebeurt van alles en ik wil eigenlijk verder lezen en weten hoe het verder verloopt. Prachtig samenkomende verhaallijnen en een hoog tempo. John Winkel, klasse! Maar ik weet me te bedwingen en lees in een laag tempo zorgvuldig verder. Even een duimpjesmoment!
Shana: Ik ben nu ongeveer halverwege het verhaal en het lees wel vlot. Het zijn ook korte hoofdstukken wat ik aangenaam vind omdat ik zo snel even een hoofstuk tussendoor kan lezen. De schrijfstijl bevalt me grotendeels. Soms heb ik wat moeite met hoe een zin geformuleerd is. Dat het taalgebruik dan hoofdzakelijk voor Nederland is dan België. Het is typischer voor Nederland.
Silvia: Tot dusverre bevalt het verhaal me prima. Het leest vlot en nodigt uit tot verder lezen. De proloog kwam wel even binnen zeg. Hoe kun je zoiets heftigs verzinnen. Inderdaad zijn er een hoop personages die je even goed uit elkaar moet zien te houden. Ik ga gauw weer verder.
Heleen: Oeps, het boek is uit. Heftig! Verhaallijnen komen goed bij elkaar. Knap gedaan!
Tijdens het lezen hadden de lezers wat vragen voor auteur John Winkel, die daar op zijn beurt uitgebreid antwoord op gaf:
Zoals ik eerder in een bericht al geschreven heb, ben ik wat terughoudend over de titelkeuze. Ik vraag me af of je ook nog andere titels in gedachten hebt gehad? Het doet overigens niet af aan het verhaal, want dat spreekt me wel erg aan. (Bianca)
Om eerlijk te zijn was ik zelf niet helemaal tevreden over de titel Ziva, omdat die niet helemaal de lading dekt. Voordat uiteindelijk toch voor Ziva werd gekozen zijn er tientallen alternatieve titels de revue gepasseerd. Echter, geen van de keuzemogelijkheden was bevredigender of werd unaniem ondersteund, waardoor voor Ziva met een ondersteunende subtitel werd gekozen. Hopelijk is dit een bevredigend antwoord. Fijn dat het verhaal je in ieder geval aanspreekt. Veel leesplezier gewenst als je nog bezig bent.
Kun je mij meenemen in de totstandkoming van deze thriller? Ontstaat het verhaal gaandeweg of ben je met het eind begonnen? Wist jij jezelf qua verhaallijn nog te verrassen tijdens het schrijven of stond het scenario op voorhand vast? (Peter)
Hallo Peter, dank voor je vraag. Ik had het verhaal van Ziva niet van begin tot het eind in mijn hoofd. Eigenlijk had ik toen ik begon nog helemaal geen verhaal. De wordingsgeschiedenis is er een geweest van de fantasie eerst volkomen de vrije loop te laten om daarna het verhaal tot een acceptabel geheel te krijgen. Ik ben begonnen met de proloog zonder dat ik wist waarom de misdaad die daarin voorkomt, werd gepleegd. Pas daarna ontstond een ideetje met een vaag einddoel, maar of en hoe ik daar kwam was nog helemaal de vraag. Het schrijven was een ontdekkingsreis en een spannend avontuur. Er ontstonden verschillende verhaallijnen waarvan ik geen idee had hoe ik die bij elkaar kon brengen. Maar ik had een plezier! Ik stond over mezelf versteld wat ik allemaal verzon. Het eindresultaat was dat ik een verhaal had van circa 600 gedrukte pagina’s. Veel te veel voor een debutant. Ook bleken er te veel verhaallijnen te zijn; die ik overigens wel bij elkaar heb kunnen brengen. De opdracht was om het verhaal terug te brengen naar circa 300 pagina’s, wilde ik een kans van slagen hebben om het uitgegeven te krijgen. Dat was in het begin een zeer lastige klus. Dat ging verder dan alleen kill your darlings. Gaandeweg merkte ik dat het schrappen de kwaliteit zeer ten goede kwam. Ik zag steeds meer wat overbodig en irrelevant was of wat beter en bondiger kon worden geformuleerd. Op een gegeven moment was ik daarmee klaar en kon het worden aangeboden. Het resultaat heb je nu in handen. Ik hoop hiermee in een nutshell antwoord gegeven te hebben op je vragen.
John, heb je inspraak gehad bij de cover? Of ‘m zelf bedacht? (Heleen)
Hoi Heleen, ja ik heb inderdaad inspraak gehad bij de cover. Sterker nog, de foto van de pen met bloed heb ik zelf opgespoord. Ik ben bewust naar een dergelijke afbeelding op zoek gegaan en had er enkele gevonden. De uitgever heeft uiteindelijk voor deze gekozen. Persoonlijk vond ik dat het een sterk beeld en een onderscheidende cover opleverde. Ik wens je nog een fijne avond en een mooie zondag.
Ben je al begonnen aan een vervolg? (Peter – Heleen)
Ik ben wel bezig met een nieuw verhaal, althans in mijn hoofd. Ik ben namelijk nog druk bezig met klussen in mijn nieuwe huis. Als ik daarmee klaar ben kan ik mij in alle rust concentreren op het schrijven. Ik denk niet het een vervolg wordt op Ziva. Ik speel nog wel met gedachte of Leo Klokman een rol krijgt. Kortom er ligt nog niets vast en alles is nog mogelijk.
De recensies van de deelnemers zijn inmiddels al her en der geplaatst. Hieronder een aantal quotes en de beoordelingen. Hoe heeft Ziva gescoord?
Peter: Een prima debuut! Een gewaagde, keiharde thriller vol vaart en actie. Een harde thriller die leest als een jongensboek. En een boek dat volop ruimte biedt aan een vervolg. (3,5 ster)
Dafna: Voor liefhebbers van spannende thrillers met een politiek tintje een aanrader. (5 sterren)
Nathalie: Aan het begin van het boek moest ik in het boek komen. Daarna gebeurden er allemaal dingen waardoor het heel spannend werd en ik het boek in één keer heb uitgelezen. Ik kon mij goed inleven in het verhaal vooral aan het einde. Voor liefhebbers van thrillers zeker een aanrader. (5 sterren.)
Heleen: John Winkel heeft met dit debuut een goed leesbare, spannende en actuele thriller geschreven, waarbij hij corruptie, liquidaties, mishandelingen, het leven van een onderzoeksjournalist en een CrimeXplorer-producent tot een goed leesbaar geheel weet te brengen. De eerste inleidende hoofdstukken lezen wat langzamer. Vanaf de undercoveractie van Damir kon ik het boek niet meer wegleggen. Bij de personages mist nog wat diepgang en ontwikkeling, maar ik hoop op een vervolg omdat ik vind dat Leo en zijn CrimeXplorer voldoende ingrediënten voor een serie bevatten. (4 sterren)
Bianca: De personages hadden wat mij betreft wel wat meer uitgediept mogen worden. Vooral sommige gebeurtenissen waren dermate heftig dat daar in mijn ogen wel erg makkelijk overheen gewalst werd.
Een realistisch plot, zo zou het in het echt ook kunnen aflopen. John Winkel heeft met Ziva een prima debuut afgeleverd en ik ben zeker benieuwd of hij nog een nieuw verhaal voor ons in petto heeft. (3 sterren)
Anja: Het boek leest echter als een trein. Je kunt het niet neerleggen. Met rode konen heb ik het uitgelezen. De verhaallijnen komen aan het eind keurig bij elkaar. Het plot zit goed in elkaar.
Kortom, een thriller met tanden, die zeer zeker de moeite waard is om te lezen. Zullen Leo Klokman en Johan Verhulst in nog meer zaken verwikkeld raken? (4 sterren)
Silvia: John Winkel heeft het voor elkaar gekregen om de lezers vanaf het begin tot het eind aan zijn boek gekluisterd te houden. Knap gedaan!
De auteur heeft mij weten te raken met Ziva. Het is een spannende actiethriller en tevens een zeer goed debuut. Overigens niet geschikt voor watjes. Deze schrijver houden we in de gaten! (4 sterren)
Shana: John Winkel heeft enorm veel fantasie en in dit verhaal lijkt het alsof hij alles in één keer een plaats wil geven. Het eerste deel is ijzersterk, maar daarna zwakt het een beetje af. Wat wel jammer is in dit verhaal. Met zijn debuut heeft hij wel de basis gelegd voor een serie rond Leo Klokman. Hopelijk onthoudt hij voor de andere verhalen één belangrijke regel: schrijven is niet altijd schrappen. (3 sterren)
Een groepje lezers dat je debuut gezamenlijk leest en bespreekt…dat is nogal wat! Hoe heeft John Winkel deze leesclub rondom zijn Ziva ervaren?
Voor mij was het met mijn debuut Ziva de eerste ervaring met een leesclub. Ik vond het spannend, omdat ik niet wist hoe men het verhaal zou gaan ervaren: wat vinden ze goed of juist niet? Wat vinden ze belangrijk of wat missen ze? Gelukkig heeft men dit aangegeven. Zowel de complimenten als de kritische noten. Hier heb ik veel van geleerd.
De vragen die ik heb ontvangen waren relevant en heb ik met plezier beantwoord. Ook kreeg ik complimenten voor mijn verhaal en dat is natuurlijk altijd fijn om te krijgen.
Interessant vond ik de diverse opmerkingen over mijn boek. Hiermee kreeg ik een aardig inzicht in hoe verschillend men het verhaal heeft gelezen, ervaren en beoordeeld. Ook de gegeven tips waardeer ik zeer. Allemaal heel nuttig en bruikbaar voor het schrijven van mijn volgende boek.
Graag wil ik iedereen bedanken voor genomen de tijd en moeite om mijn debuut kritisch te lezen en te beoordelen. Wellicht tot mijn volgende boek!
Wederom een geslaagde leesclub. Met een gemiddelde van 4 sterren komt Ziva er uitstekend vanaf. Uitgeverij LetterRijn, nogmaals bedankt voor het verstrekken van de recensieboeken! Deelnemers, ontzettend bedankt voor jullie enthousiaste bijdragen, alles liep gesmeerd!
John Winkel, dank je wel voor je uitgebreide antwoorden en natuurlijk voor Ziva, succes met je volgende boek!
