Wij stelden onze Auteur van de maand Ingrid Oonincx een aantal vragen:

Waarom besloot je een thriller te schrijven die zich deels afspeelt in de Verenigde Staten?
In de jaren negentig heb ik een reis gemaakt door het zuiden van de Verenigde Staten. Sommige ontmoetingen zijn me altijd bijgebleven. Een daarvan was met een gezin dat in een caravan op een trailerpark woonde. Ze hadden rotte tanden, aten alleen maar chips en de kakkerlakken liepen er over de muren. Ik vroeg me af wat er met je persoonlijke ontwikkeling gebeurt als je in zo’n omgeving opgroeit. Dat gegeven heb ik meegenomen bij het bedenken van de mannelijke hoofdpersoon in Pretty Boy.

Heb je om een specifieke reden gekozen om kinderen met autisme een rol te geven in Pretty Boy?
Kinderen met autisme worden vaak niet begrepen door de omgeving. Zeker als ze al wat ouder zijn, worden ze al snel gezien als raar of eigenaardig, terwijl het over het algemeen heel mooie en bijzondere kinderen zijn. Ik heb zelf ook  zo’n prachtkind met een lichte vorm van autisme. Daarom was ik goed in staat om het autisme en de effecten daarvan op de omgeving, te beschrijven.

Je bent deel van het schrijverscollectief van de Moordwijven. Wat doe je daar zoal mee?
We zijn een hecht collectief dat elkaar door dik en dun steunt. Daarnaast treden we gezamenlijk op naar buiten (online en offline). Zo organiseren we moordlunches met lezers bij boekhandels en hebben we allerlei mooie plannen voor activiteiten in de toekomst.

Zou je ooit een boek met alleen maar columns uit willen geven, à la Sylvia Witteman?
Ja, maar dan wel een bundeling van columns die eerder al ergens gepubliceerd zijn.

Ben je al bezig met je volgende boek?
Ik heb een idee en heb al wat lijnen uitgezet en iemand geïnterviewd. Maar eerst richt ik mijn aandacht op het schrijven van een kort verhaal.

Wat doe je graag als je niet aan het schrijven bent?
Ik ben het liefst bij mijn gezin of bij goede vrienden. Daarnaast doe ik aan trailrunning. Dat betekent dat je een zwaar parcours opzoekt in een mooie omgeving. Mede daarom gaan we meestal op vakantie in de bergen. Als ik lekker moe ben van het hardlopen, lees ik graag boeken of de krant of kijk ik naar een mooie film.

Wat is je favoriete boek aller tijden?
Heb ik niet. Een boek hoort vaak bij een fase in je leven. Zo was ik een tijd verzot op De ondraaglijke lichtheid van het bestaan van Milan Kundera. Maar ook op De Verborgen Geschiedenis van Donna Tartt en op Joe Speedboat van Tommy Wieringa waren ooit favorieten.

Momenteel lees ik veel thrillers. De moordwijven schrijven goede boeken.

Wat maakt volgens jou een thriller een goede thriller? Zijn er bepaalde dingen die je sowieso onmisbaar vindt bij een verhaal?
Spanning is essentieel, maar je hebt ook interessante personages nodig en een goed uitgewerkt plot. Ik houd ervan als er meerdere lagen door het verhaal verweven zijn, die je misschien pas later opvallen. Ik vind een thriller goed als je er na de laatste bladzijde nog even over blijft nadenken.

Hoe schrijf je? Plot je alles van tevoren of laat je je leiden door je verhaal en de personages?
Ik begin met het bedenken van de plot en werk alles in grote lijnen uit. Pas daarna ga ik schrijven. Ik ben niet heel streng voor mezelf. Ik mag wel afwijken van wat ik eerder heb bedacht, als dat tijdens het schrijven beter blijkt te zijn.

Waarom schrijf je thrillers? Zou je ook wel eens bijvoorbeeld een roman willen schrijven?
Dat wordt best vaak aan me gevraagd. Ik heb wel een idee voor een roman, maar nog geen tijd om eraan te beginnen. Het thrillerschrijven gaat nu zo lekker, dat ik het bijna jammer vind om iets anders te gaan doen.

Wat doe je als je vastzit? Wat helpt je te ontspannen?
Ik ga een stuk met de hond lopen. Of ik ga hardlopen. Of ik zet muziek op om een bepaald gevoel op te roepen. Als ik echt muurvast zit, ga ik met mijn man wandelen. Al wandelend gaan we dan brainstormen en meestal komt er dan een oplossing uit. Hij heeft een creatieve geest en een frisse blik.

Waar haal je de inspiratie vandaan?
Uit kranten, uit gesprekken, uit mijn eigen leven… Ik heb altijd een notitieboekje bij me om mijn ingevingen op te schrijven. Als ik dan een kort verhaal of een column moet schrijven, hoef ik meestal alleen maar dat boekje open te slaan.

Hoe pas je schrijven in je dagelijks leven met werk en gezin?
Ik heb per week twee vaste schrijfdagen ingepland die ik behandel als werkdagen. Dus geen sociale afspraken of andere dingen. Nee, achter mijn bureau en schrijven. Daarnaast werk ik ook regelmatig in de avonduren en weekenden.

Je hebt onlangs een niet nader te noemen leeftijd gehaald. Wat zou je je 21-jarige zelf willen vertellen?
Mijn ervaringen hebben me gevormd tot wie ik nu ben en daar ben ik best tevreden over. Ik heb nergens spijt van. Misschien had ik wat serieuzer moeten zijn met studeren en wat vroeger met schrijven moeten beginnen, maar dat heb ik in de jaren daarna allemaal goed gemaakt.

Is het moeilijk als journalist fictie te schrijven? Fictie en feiten liggen soms erg ver uit elkaar.
Ik vind dat niet moeilijk, je hebt vooral voordeel van je journalistiek basis omdat je de researchvaardigheden die je als journalist hebt ook kunt toepassen in fictie. Ook al is het verhaal verzonnen, je moet er wel voor zorgen dat alle zaken er omheen kloppen.

Welke tips heb je voor beginnende schrijvers?
Schrijven, schrijven, schrijven. Neem de tijd om het ambacht te leren. Lees veel. Volg schrijfcursussen en/of zoek contact met andere beginnende schrijvers die je eerlijke feedback geven. Wees niet onzeker, maar wel kritisch op jezelf. Bedenk een goede reden waarom de wereld op jouw verhaal zit te wachten.

Wil je met je verhaal ook iets aankaarten? Kies je met opzet voor een maatschappelijk stuk?
Ik ben een sociaal en betrokken mens. Af en toe sluipt dat in mijn boeken. Dat mag, als het een duidelijke functie heeft, zoals het autisme in Pretty Boy.

Bij de boekpresentatie was er een band aanwezig. Hoe belangrijk is muziek voor jou?
Van mijn vijftiende tot mijn dertigste heb ik basgitaar gespeeld in verschillende bandjes. Dat waren leuke jaren waaraan ik veel vrienden heb overgehouden. Ik ga nog regelmatig naar bandjes luisteren. Muziek is inspirerend, kan bepaalde emoties oproepen die je ook bij het schrijven kunt gebruiken.

Leave a Reply

  • (not be published)