Titel: Een verre plek vlakbijEen verre plek vlakbij
Auteur: Hayley Long
Genre: Young Adult
Uitgeverij: HarperCollins Young Adult
Vertaling: Angelique Verheijen
Publicatiedatum: september 2018
Aantal bladzijde: 320
Recensie: Bianca

Over de auteur:
Hayley Long schrijft zowel fictie als non-fictie. Haar boeken zijn in verschillende landen verschenen en ze won diverse prijzen.

Het verhaal:
De broers Dylan en Griff raken samen met hun ouders betrokken bij een vreselijk auto-ongeluk. Van de ene op de andere dag zijn de jongens wees, en staan ze er helemaal alleen voor. Tot een verre oom en tante zich melden en ze naar Wales verhuizen. Ondanks het grote verdriet lijkt hun leven in een wat rustiger vaarwater te komen, maar Dylan maakt zich zorgen om zijn broertje. Griff lijkt niet om te kunnen gaan met het verlies; hij praat niet en trekt zich steeds verder terug.
Maar ook Dylan heeft moeite de moed erin te houden en vlucht in zijn hoofd naar plekken waar hij gelukkig was. En moed heeft hij nog meer nodig dan Griff, want er is iets heel belangrijks waarmee hij in het reine moet zien te komen voor hij verder kan.
Een hartverscheurend mooi verhaal over verdriet, hoop en broederliefde met een onverwachte wending.

Mijn mening:
Een verre plek vlakbij is het tragische verhaal van Dylan en Griff, ze komen uit een gelukkig gezin en hebben samen met hun vader en moeder op veel verschillende plaatsen op de wereld gewoond. Eindelijk wanneer ze besluiten zich te settelen slaat het noodlot toe.
De jongens worden van het een op het andere moment wees, iets wat door niemand te bevatten is. Na een korte opvang bij een bekende van de familie worden ze door een oom en tante onder hun hoede genomen.
Het verhaal wordt verteld vanuit Dylan, de oudste van de twee die zich op een bijzondere manier verantwoordelijk voelt voor zijn broertje. Hij volgt zijn broer overal als een soort schaduw om ervoor te zorgen dat hij niet eenzaam is.

Hij was alleen in zijn wereld, ik in de mijne en ik wist niet hoe ik hem de hand kon reiken om echt contact te maken. Hij was altijd vlak bij me en toch een miljoen kilometer ver weg.

Halverwege het boek neemt het leven van de jongens een drastische wending die Dylan vanuit zijn eigen beleving heftig en aangrijpend beschrijft. Waar ik in de eerste helft wat moeite had om in het verhaal te komen, veroorzaakt door de vertelvorm van Dylan, werd dit in het tweede gedeelte compleet anders en voelde ik vooral met de broers mee.
Het gemis werd tastbaar en beschreven vanuit persoonlijke gevoelens. Pas als het boek bijna uit is wordt de boodschap van het boek je helemaal duidelijk, een wending die ik niet aan zag komen.

Een boek wat zeker mee zal helpen aan de verwerking van het verlies van een dierbare, het zal voor herkenning en begrip zorgen als je iets soort gelijks van dichtbij hebt mee gemaakt en je het niet uitgelegd krijgt aan de mensen om je heen.

Maar moeilijk is ook maar een woord. Het betekent eigenlijk niet veel als je niet weet hoe moeilijk moeilijk is.
Ik zal het makkelijker maken door iets heel moeilijks te doen. Ik ga terug naar de ergste plek.

Een verre plek vlakbij is een verhaal waarin het draait om rouwverwerking, verdriet en vooral het gevoel van eenzaamheid en het uiten van emoties en gevoelens. Er is in dit boek tevens een rol weg gelegd voor huisdieren, zij zijn van onschatbare waarde in het verwerken van verlies.
Een pittige young adult die door iedereen gelezen kan worden. Hij zal voor mensen die zich in het verhaal herkennen van onschatbare waarde kunnen zijn.

Een verre plek vlakbij krijgt van mij 3 sterren.

Bianca

Leave a Reply

  • (not be published)