Horen Zien ZwijgenTitel: Horen Zien Zwijgen
Auteur: J.D. Barker
Serie: Sam Porter #1
Genre: Thriller
Uitgeverij: Boekerij
Vertaling: Jan Pott
Publicatiedatum: januari 2019
Aantal bladzijdes: 399
Recensie: Danielle  

Jonathan Dylan (J.D.) Barker is een Amerikaanse auteur. J.D. Barker begon zijn carrière als journalist en ghostwriter. In 2012 schreef hij zijn eerste roman, Forsaken, die een grote hit werd in de Verenigde Staten, Canada en Groot-Brittannië. Horen Zien Zwijgen is zijn thriller debuut.   

Al ruim vijf jaar terroriseert een moordenaar de inwoners van Chicago. Zijn modus operandi is altijd dezelfde: hij straft zondaars door hun kinderen te ontvoeren. De volgende dag ontvangen de ouders een pakketje met daarin een oor. De dag daarna volgen de ogen. Ten slotte de tong. Wanneer op het lichaam van een verkeersslachtoffer een -pakketje met een afgesneden oor wordt gevonden, weet detective Sam Porter twee dingen: 1) Dit is de moordenaar die hij zoekt, 2) hij heeft 72 uur om het laatste slachtoffer te vinden, de vijftienjarige Emory, voor zij aan uitdroging overlijdt. Op het lichaam van de moordenaar wordt ook een dagboek aangetroffen dat Emory’s locatie prijsgeeft. Maar iets blijft aan Porter knagen. Was de aanrijding wel een ongeluk? En is de overleden man inderdaad de seriemoordenaar, of loopt de echte killer nog vrij rond?  

Toegetakelde lichamen en dat bij meerdere slachtoffers maakt een verhaal al snel spannend en wekt een bepaalde nieuwsgierigheid bij je op die je doet besluiten om aan dit boek te beginnen. ‘The game is on’ en alle aandacht is weer gefocust om het hopelijk laatste slachtoffer van ‘de Aap’ zo snel mogelijk te vinden voordat het te laat is.   

J.D. Barker maakt gebruik van een goedwerkende indeling van een verhaal door telkens te switchen tussen het heden (de zoektocht naar het laatste slachtoffer) en het verleden. Het verleden wordt beschreven in een dagboek dat inmiddels gevonden is door Sam Porter bij het overlijden van ‘Aap’.   

Soms zijn de eenvoudigste antwoorden de beste antwoorden, omdat je bij een leugen later in een gesprek soms geen kant meer op kunt en de leugen je bij de strot pakt en de adem beneemt. 

Het dagboek heeft alle potentie om dit een superthriller te laten worden maar omdat er in het heden te veel om de hete brij heen gedraaid wordt en er te vaak geswitcht wordt, gaat er op een gegeven moment een dip ontstaan in het verhaal. Waar het bij Horen Zien Zwijgen een beetje aan schort is dat de nadruk in het heden te veel op Porter gelegd wordt die in zijn privéleven het een en ander nog moet verwerken. Hierdoor valt de kracht, die Clair en Nash uitstralen, toch wel enigszins in het niet.  

Een goede rechercheur trekt nooit overhaaste conclusies. Hij volgt het bewijs. Het bewijs leidt naar feiten, en feiten leiden naar de waarheid.

Aan het einde zijn er zeker mogelijkheden om een mooie voorzetting te maken van verschillende personages en daar zal J.D. Barker waarschijnlijk al mee aan de slag zijn. We wachten geduldig af want de schrijfstijl van Barker is meer dan de moeite waard om een vervolg op te pakken.  

Leesplezier: 4
Originaliteit: 4
Plot: 4
Psychologie: 3,5
Schrijfstijl: 4
Spanning: 3,5  

Ik geef Horen Zien Zwijgen een nipte 4 sterren.  

Danielle 

Leave a Reply

  • (not be published)