Titel: 
Voor de meisjes
Auteur: Heleen van der Kemp
Genre: Thriller
Uitgeverij: Cargo
Publicatiedatum: februari 2019
Aantal bladzijdes: 302
Recensie: Miriam & Lilian
Over de auteur
Heleen van der Kemp; ik ben geboren in 1974, wonend in Ouderkerk aan de Amstel, samen met Martin (1971), Bastiaan (2010) en Hannah (2014). Naast mijn werk als auteur, werk ik ook met veel plezier als communicatieadviseur voor Randstad Nederland. Op mijn zesde schreef ik mijn eerste boek, naar aanleiding van een Disneyfilm, waarvoor ik 4 plaatjes kreeg van de juf. Taal heeft me altijd geboeid en schrijven ging me gemakkelijk af, zowel in studie, werk als privé. Toch duurde het nog tot 2007 voordat er echt vorm in kwam. Via Hyves en de contacten die ik daar opdeed, durfde ik voor het eerst iets te publiceren. De reacties sterkten mijn zelfvertrouwen en na een opleiding aan de schrijversvakschool ben ik begonnen aan het grotere werk: mijn eerste boek. Dat werd Blond 15 (februari 2010). In mei 2011 volgde Afrekening en in oktober 2013 Onschendbaar. Mijn vierde boek Bijwerking verscheen in oktober 2015 en werd in 2016 genomineerd voor de Gouden Strop. Mijn vijfde boek Voor de meisjes komt in februari 2019 uit.
De cover
Lilian: Het is een kleurrijke cover met twee vrouwengezichten die elkaar aankijken. De een met de hand voor de mond, de ander met de hand tegen de wang. Is dit dezelfde vrouw die naar zichzelf kijkt diep in gedachte? De titel van het boek staat pontificaal in het midden en is niet te missen. De titel is spot on. Er zijn momenteel veel boeken in de omloop met daarin het woord “meisje”, maar deze titel dekt zeer zeker de lading. Het is goed gekozen!
Het verhaal
Miriam: Het leven van Kim van Rijn staat volledig op zijn kop als ze erachter komt dat haar vriend Karel van der Zee een grote crimineel blijkt te zijn. Na een bedreiging aan haar adres en het feit dat Karel wil getuigen tegen een nog grotere crimineel worden Karel en zij in het getuigenbeschermingsprogramma opgenomen.
Joyce Vermeer kan haar geluk niet op. Ze is al jaren getrouwd met advocaat Leonard en is in verwachting van hun eerste kindje. Zij is dolgelukkig, maar Leonard wil er niets van weten en eist dat ze het weg laat halen.
En dan is er nog Anna Vermeer. Zij ontvlucht op jonge leeftijd haar rijke familie, maar waarom?
Dan wordt Leonard voor zijn penthouse neergeschoten. De politie heeft het al snel over een vergismoord gezien het feit dat Leonard enorm op Karel van der Zee lijkt, maar is dat wel zo? Rechercheur Nina Hansen gelooft niet zo in deze theorie en gaat geheel tegen de zin van haar leidinggevende in op onderzoek uit in een andere richting.
Lilian: Tijdens het lezen van de proloog stonden mijn nekharen overeind, wat een heerlijk begin van een spannend boek.
Eenmaal begonnen aan het eigenlijke verhaal vlogen de diverse personages mij om de oren. Het was dus goed focussen in het begin om al deze personages uit elkaar te houden en de verbanden te leggen Ook werden er sprongen gemaakt naar het verleden. Mijn notitieboekje heb ik dan ook moeten gebruiken om al deze personages en hun verbanden vast te leggen. Als je niet veel tijd hebt om te lezen, dan is dit funest en kun je makkelijk de weg kwijtraken. Het knappe is dat de verbanden tussen al deze personages langzaamaan duidelijk worden naarmate de verhaallijnen dichterbij elkaar komen.
Ze deelden een liefde, een heel grote liefde. Die voor de meisjes.
Miriam: Het is even opletten in het begin. Elk hoofdstuk wordt verteld vanuit het perspectief van een ander personage en je vraagt je af wat ze met elkaar te maken hebben. Heleen van der Kemp neemt de tijd om elk personage zijn of haar eigen stem te geven, om ze te introduceren bij de lezer en de verhaallijnen uit te stippelen. De schrijfstijl van Heleen is fijn, erg fijn en ze weet je vanaf de eerste pagina geboeid te houden.
Lilian: Er zijn twee verhaallijnen, het eerste gaat over Kim van Rijn en haar partner Karel. Ze hebben het goed samen. Dit alles neemt een drastische wending als blijkt dat Karel kroongetuige is in een grote criminele zaak. Dit zet het leven van Kim op haar kop en ze staat opeens voor de moeilijkste keuze in haar leven die alles bepalend zal zijn.
De tweede verhaallijn gaat over Joyce Vermeer en haar familie. Joyce is gelukkig getrouwd met Leonard en leeft een luxeleven. Het ontbreekt haar aan niets, althans, ze heeft een kinderwens, maar haar man deelt deze wens niet. Als ze dan toch zwanger blijkt te zijn, gaat ze ervan uit dat haar man, Leonard, wel bij zal draaien. Maar alles behalve dat, hij eist zelfs een abortus van haar. De spanningen tussen beiden lopen hoog op en dat merken ook de andere familieleden. Dat dit niet het enige geheim is in de familie, is snel duidelijk.
Manfred Vermeer, hoofd van het gezin, probeert zijn gezin dichter bij elkaar te brengen. Of hem dit gaat lukken?
‘Hou vol’, echode een stem. Hij wilde nog iets zeggen, maar het zwart haalde hem genadeloos in en trok hem naar beneden. De duisternis in.
Miriam: Het duurt even voordat er echt wat gebeurt, maar dan zijn de personages wel voor je gaan leven en dat zorgt ervoor dat je het boek eigenlijk niet meer kunt wegleggen.
Als Leonard voor zijn huis wordt neergeschoten, is het voor de politie al vrij snel een uitgemaakte zaak. Hij is aangezien voor crimineel Karel van der Zee, een duidelijke vergissing. Rechercheur Nina Hansen denkt daar anders over. Zij ontdekt al snel dat de onderlinge verhoudingen binnen de familie Vermeer niet zo geweldig zijn als men dat wil laten over komen naar buiten toe, maar hoe zit het dan wel? Welke geheimen houden zij verborgen?
Lilian: Heleen van der Kemp heeft een prettige manier van schrijven, ze weet de personages goed uit te werken, zo goed zelfs dat je ze bijna uit kunt tekenen. Ook de onderlinge spanningen binnen het gezin, de zusjes en tussen Kim en Karel zijn voelbaar. Als lezer leef je echt met de personage mee.
Door de afwisseling tussen de duistere onderwereld, met zijn geweld en bloedvergieten, de geheimen in de familie en door de korte hoofdstukken, leest het verhaal lekker vlot. Het duurt wel even voordat het verhaal echt op gang komt. Als de verhaallijnen dichter bij elkaar komen neemt ook de spanning toe.
Ze moest zich vooral niks in haar hoofd halen en binnen de lijntjes blijven kleuren, vertelden die ogen haar. En dat was precies wat ze niet ging doen. Ze ging er eens flink buiten krassen.
Miriam: Meerdere thema’s komen aan bod in Voor de meisjes; het verlies van een ouder, liefde, stukgelopen huwelijken, corruptie, maar de uiteindelijke betekenis van de titel wordt aan het eind pas duidelijk. De oplettende lezer weet al vrij snel wat het grootste drama in dit boek is, maar dat doet absoluut niets af aan de manier waarop Voor de meisjes zich ontvouwt en uiteindelijk tot een heftige trieste ontknoping komt. Een ontknoping waaruit blijkt dat de titel uitstekend gekozen is. Ik moet nog een ding tegen hem zeggen voor de meisjes.
Lilian: Wat ik persoonlijk jammer vond, is het feit dat je een passage twee keer leest, maar dan vanuit twee verschillende personages, het voegde voor mij niets toe.
Van der Kemp heeft een sterke psychologische thriller neergezet met allerlei facetten uit ons dagelijks leven. De criminaliteit die toeneemt en zich niet beperkt tot de nachten, waarbij met regelmaat een vergismoord plaats vindt. Het persoonlijk leed dat achter de voordeur afspeelt en niet direct zichtbaar is voor de buitenwereld.
Ik heb genoten van de schrijfstijl van Heleen, maar iets minder van de opbouw met de vele personages en het dubbele stuk tekst. Ga haar wel in de gaten houden en ga ook zeker haar volgende boek lezen.
Miriam: Heleen van der Kemp heeft met Voor de meisjes een uitstekende thriller afgeleverd. Zij heeft op een realistische manier een aantal heftige thema’s in haar boek verwerkt en laat de lezer meedenken. De personages geven het verhaal de diepgang die het nodig heeft en zijn stuk voor stuk mooi neergezet door Van der Kemp; hopelijk zien we Nina Hansen nog terug in een volgend verhaal, zij is zeker nog niet uitgepraat. In de epiloog worden een aantal losse eindjes afgewikkeld en de conclusie is duidelijk: voor de meisjes.
Lilian: Voor de meisjes krijgt van mij 3 sterren.
Miriam: 4 dikke sterren voor Voor de meisjes.
