Namens Uitgeverij Letterrijn mochten wij in februari een leesclub doen met het boek Onder invloed van Tamara Onos. Aan deze leesclub deden mee: Edo de Waard, Stephanie van Maris-Siebelink, Wilma Hartman, Ina Beekman, Linda Vreeswijk, Karolien Compiet, Enita Bouwhuis, Sabine Mourits en Bonnie Wielinga-Haring.
Namens Thrillers and More nam Brenda deel aan de leesclub. Namens de uitgeverij keek Theo van Rijn mee en uiteraard was Tamara Onos zelf ook aanwezig in de groep om de nodige vragen te beantwoorden en de reacties op haar boek te zien. Ann maakte de plaatjes bij de leesclub. De leiding was in handen van Alexander Roessen.
Onze leesclubs zijn altijd in een aantal blokken verdeeld. Voorafgaand aan het lezen, gaven de deelnemers hun mening over de cover, de achterflap en gaven ze hun verwachtingen over het boek.
Cover
Bonnie zegt over de cover: Ik vind de cover rommelig ogen (op de foto, ik heb de e-pub en kan daar dus minder iets over zeggen) en de tekst op de achterkant niet duidelijk leesbaar. Ik weet niet of ik het boek zou oppakken in de winkel. Ik vind het stukje over het boek zelf wel intrigerend en dat heeft mijn interesse natuurlijk gewekt. Ik woon zelf in Gelderland en ben benieuwd of ik bekende plekken tegen ga komen. Dat vind ik vaak wel leuk ?. Ik hoop op een spannend boek, waarvan de feiten inderdaad goed onderbouwd zijn en op waarheid berusten.
Sabine: De cover oogt wat druk, dat zou voor mij een reden zijn om het boek te laten liggen. Echter, het verhaal spreekt me wel erg aan. Je moet je dus niet laten misleiden door de buitenkant.
Linda: De cover spreekt wel aan, maar springt er niet uit. Ik zou hem wel oppakken in de winkel uit nieuwsgierigheid waar het boek over gaat. Verwachtingen heb ik niet direct van het boek, maar klein beetje nieuwsgierig ben ik wel.
Ina: Ik zou normaal het boek niet oppakken. De cover is me te donker en spreekt niet echt aan. Zou er voor mij niet uitspringen. Ik verwacht wel een spannende thriller die vlot doorleest.
Edo: Cover spreek mij wel aan, geef alvast een idee van een mogelijk vindplaats van een lichaam. Ik zou het boek wel oppakken in de winkel, jammer dat je bij de ePub de achterflap niet kan lezen, maar ik vond de proloog direct pakkend. Ik ben onbekend met schrijfster Tamara Onos. Ik ga volledig blanco het verhaal in en laat mij verrassen. Ik verwacht een spannend verhaal met een degelijk plot en verrassingen.
Tijdens het lezen:
Brenda: Het verhaal zit goed in elkaar. Verschillende verhaallijnen en je bent zelf al aan het bedenken waar deze verhaallijnen elkaar zullen kruisen. De spanning vond ik ook geregeld goed naar voren komen. De schrijfstijl vind ik zeer fijn. Het leest zeer gemakkelijk weg. Dit komt waarschijnlijk doordat het redelijk simpel geschreven is. Je hoeft niet na te denken wat er staat en je vliegt hierdoor door het boek heen. Wel had ik in het begin wat moeite met de namen.
[Once you eliminate the impossible, whatever remains, no matter how improbable, must be the truth.]
Met Renske kon ik me wel het meest mee identificeren. Het doordrammen, het eigenwijze en op zoek naar antwoorden als je er zelf je twijfels bij iets hebt.
Sabine: Ik vond het een goed geschreven en spannend verhaal. Zeker fijne en duidelijke manier van schrijven. Geen moeilijke woorden of lastige zinsconstructies, daar hou ik van. Met Renske kan ik mij het meest identificeren; een moeder die haar kinderen, in liefde, probeert los te laten en ze vertrouwt terwijl er tegelijkertijd niemand is die ze meer wil beschermen. Verder wil Renske de onderste steen boven hebben en geeft niet op voor het zover is. In beide dingen herken ik mijzelf. Buiten het gegeven dat ik laborant ben en preventiemedewerker was en op dat gebied veel herken.
Linda: De schrijfstijl is niet helemaal naar mijn smaak. Soms erg veel niets ter zake doende details. Ik moet af en toe terugbladeren om de personages uit elkaar te houden met voor- en dan weer achternamen die ik niet direct met elkaar kan verbinden of onthouden. Spanning zit er wel aardig in.
Edo: Ik zit vol in het verhaal. De schrijfstijl is vlot en makkelijk leesbaar. Omschrijving van de IJssel i.c.m. Doesburg is zeer herkenbaar. Familie van mijn vrouw komt uit Doesburg. Tot nu toe identificeer ik mij het meest in Marcel.
Ina: Ik kom er wat lastig in. Waarschijnlijk door de vele namen. De schrijfstijl is wat warrig voor mij. Ik kan me het meeste met Renske identificeren. Ik vind zelf de tekst van Acda en de Munnik in het boek wel fijn.
Wat vond Tamara van deze leesclub? Benieuwd naar de eindconclusie? Morgen volgt de rest!
