Titel:
Dust
Auteur: Joanne Carlton
Genre: Thriller
Uitgeverij: Hamley Books
Publicatiedatum: Maart 2019
Aantal bladzijdes: 270
Recensie: Yfke
Auteur
Joanne Carlton is de auteur van de boeken Hart-Slag, Heart-Beat en Kill Me Again. Ze schrijft Young Adults, thrillers met een twist en jeugdboeken. Ze is eveneens bekend onder de naam Sandra J. Paul, als auteur van Azerty, Moordspel, Eilandenreeks en Loopgravenhel(d).
Achterflap
Here we are then, at the end of it all …
Simon James is just a regular guy living a normal life. Until August 4th, when the dust poisons the world. Three weeks and millions of deaths later, the end is near and there are no miracles left, except for one. A miracle that needs Simon James. On the final day, the former husband and father faces the ultimate dilemma. Should he attempt to survive in a dead world to prevent mankind’s extinction? Or should his life end today, like everyone else’s? Simon doesn’t want to be the one left behind when all that he ever knew is already gone, but choice was never an option. His fate has already been decided for him.
When the world comes to an end, would you want to be the last man standing?
Mijn mening
Dust geeft een griezelige blik op een toekomst waarin klimaatverandering en technologieverslaving tot een vreselijke wereld leiden. De klimaatkwesties van nu hebben de wereld van Dust tot stand gebracht.
Het verhaal van Carlton is benauwend – letterlijk, want het stof zit overal en bedekt het vermogen van de personages om helder te denken. Je hebt als lezer het gevoel net als Simon James geen kant op te kunnen en geen enkele hoop meer te hebben. Je wordt door de auteur in het duister gehouden over alles rondom de machtige, alles en iedereen overheersende Ami. Zij is degene die heeft bedacht hoe de mensheid het stof zal overleven – een bizar plan waarvan je amper kunt geloven dat mensen erin meegaan.
Alles wat je weet is dat Simon geen zeggenschap heeft over zijn lot vanaf het moment dat een groep mannen zijn huis binnendringt op pagina 1. Het niet weten benadrukt het benauwende gevoel dat je tijdens het lezen krijgt.
Desondanks blijven de personages zelf voor mijn gevoel wat vlak en wispelturig. Het ene moment accepteert Simon bijvoorbeeld zijn lot, om het volgende moment een van de andere mannen te smeken om zijn rol over te nemen. De gedachtegang van Simon (ook de neiging om mensen in gedachten een (bij)naam te geven), de gesprekken tussen personages en algehele stijl doen net iets te eenvoudig aan. Voor mij persoonlijk zwakte dat het verhaal juist weer af. Daardoor kon het verhaal me toch niet helemaal overtuigen.
Ik geef de originele, beklemmende maar iets te eenvoudig neergezette wereld van Dust 3 sterren.
