Sneeuwbui aan inspiratie (door Kristel Stassen)
Afgelopen weekend vierde ik mijn verjaardag en zoals ieder jaar werden er op die dag door mijn ouders en andere familieleden herinneringen opgehaald aan mijn geboorte destijds, als eerste kleinkind van al mijn grootouders. Kort voor mijn geboorte had een hevige sneeuwstorm het openbare leven grotendeels platgelegd en hele dorpen geïsoleerd achter metershoge sneeuwmuren. Ook de nacht waarin ik een week later het levenslicht zag was, als ik de verhalen moet geloven, bijna arctisch koud. IJsbloemen stonden op de ramen, de sneeuw lag nog steeds meters dik in de straten en mijn vader reed stapvoets op weg naar het ziekenhuis, om te voorkomen dat de auto van de door ijzel spiegelgladde weg zou raken. De kraamvisite moest zich een weg banen door haast onmenselijke omstandigheden en voor sommigen was het simpelweg onmogelijk om mij te komen bewonderen. De ontberingen uit die strenge winter van ’78-’79 schijnen niet alleen bij mijn familie, maar ook bij veel anderen in het geheugen te zijn gegrift.
Op de een of andere manier vormt het verschijnsel sneeuw altijd een bron van inspiratie. De populariteit van de ‘Frozen’ films bewijst dat dit witte goedje veel harten sneller doet kloppen en ook in de boekenwereld doet sneeuw het altijd goed. Een snelle Google search levert al meteen een grote lading boektitels op: ‘Sneeuw’, ‘Rode sneeuw’, ‘Rode sneeuw in december’, ‘De jongen in de sneeuw’, ‘Het waanzinnige van sneeuw’, ‘Verscholen in de sneeuw’, ‘Sneeuw in september’, ‘Sneeuwexpress’, ‘Sneeuwval’, ‘Doet sneeuw pijn’ en zelfs een naamgenoot van de schrijfwedstrijd van Godijn Publishing, ThrillerAcademie, Thrillers & More en de Schrijfjuffers: ‘Zwarte sneeuw’.
Nu ik dit schrijf en de laatste alinea teruglees, moet ik denken aan een belangrijke regel in de schrijverswereld: gebruik synoniemen. Als auteur wil je niet dat je lezers afhaken omdat ze struikelen over het overmatige gebruik van een bepaald woord. Dus zoek je tijdens het schrijfproces altijd naar mogelijkheden om te variëren in je taalgebruik. Met sneeuw lukt dat niet. Hierboven noem ik het een keer het ‘witte goedje’, maar verder zijn er weinig mogelijkheden om aan sneeuw (een raar woord trouwens, als je het te vaak achter elkaar zet) te ontkomen. De website synoniemen.net, die ik met regelmaat raadpleeg, biedt slechts één alternatief: ‘witvlokkige bevroren waterdamp’.
Maar ja, daar kun je natuurlijk helemaal niets mee. Stel je voor, dat de bovengenoemde schrijfwedstrijd ‘Zwarte witvlokkige bevroren waterdamp’ had geheten. Dat klinkt toch veel te klinisch? Dodelijk saai zelfs. Dan had vast helemaal niemand zich geïnspireerd gevoeld om een thriller novelle te schrijven. Maar sneeuw….. en dan ook nog zwarte. Ik denk dat menige schrijver geweldige ideeën heeft om hier iets moois van te maken. Misschien wel terugdenkend aan die ijskoude dagen uit zijn of haar jeugd, waarin je nog op straat kon schaatsen. Of, bij de jongere generatie, de verhalen van ouders aanhorend over de barre tijden van weleer.
Op 25 januari wordt het startschot van de wedstrijd gegeven tijdens het Boek10 Schrijfevent in Woerden. Tot die tijd hoeven we volgens het KNMI geen kou te verwachten, maar wat zou het fijn zijn als februari ons dan toch nog een pak witte vlokken zou brengen. Daarmee borrelt ongetwijfeld een sneeuwbui aan inspiratie omhoog. Of moet ik zeggen: dwarrelt naar beneden?
Houd jij het meest van thrillers? Dan biedt schrijfwedstrijd Zwarte Sneeuw je een prachtige kans om je schrijfvaardigheden in het dit genre te etaleren, of juist om hiermee ervaring op te doen. Dus doe mee als je durft!
Kristel Stassen: Adviseur omgevingswetgeving, tweelingmoeder, ex-expat en geschiedenisliefhebber. Kristel komt uit het zuiden van het land, maar woont nu samen met haar man en twee zonen aan de rand van Leiden, na een aantal jaren met het hele gezin in Azië en Amerika te hebben doorgebracht.
Kijk voor meer informatie over Kristel op www.schrijfjuffers.nl
Foto’s: Pixabay (Free-Photos / PTNorbert)
