Titel: Wisting 
Regisseur: Trygve Allister Diesen
Jaar van uitkomst: 2019
Belangrijkste acteurs: Carie-Anne Moss, Richie Campbell, Sven Nordin
Productie: Cinenord Drama, Good Company Films
Genre: Thriller, Scandinavische noir, Politieserie, Crime
Seizoen: 1
Aantal afleveringen: 10 van elk 45 minuten
Recensie: Amanda
De thrillerserie Wisting is gebaseerd op de internationaal bekroonde bestsellers van voormalig politierechercheur Jørn Lier Horst, Scandinavisch auteur, over hoofdinspecteur William Wisting (47) en zijn dochter, misdaadjournaliste Line (24). De serie verweeft de plots van twee boeken, De kluizenaar en Jachthonden, welke overigens ook prima te lezen boeken zijn. Enigszins in verwarring tijdens het kijken van de eerste aflevering, want ik herkende niks vanuit de boeken. Of het verhaal uit de boeken was al te ver weg gezakt (het is al een poos geleden dat ik de boeken gelezen heb), of ze hebben de verfilming zo verbouwd dat het er totaal niet meer op leek. Desalniettemin herkende ik William Wisting en zijn dochter Line wel vanuit de boeken, al had ik hier ook een ander beeld bij. (Dat is het voordeel van boeken, je kunt de personages zo voor de geest halen zoals jij denkt dat ze eruit zouden zien.)
Het kerstfeest met zijn familie wordt verpest omdat Wisting worstelt met de lastigste zaak uit zijn carrière. Een schokkende ontdekking houdt de inwoners van Larvik uit hun slaap: een gezochte Amerikaanse seriemoordenaar blijkt ondergedoken in hun stadje. Ondertussen leidt een journalistiek onderzoek naar de dood van haar anonieme buurman Line op het pad van de seriemoordenaar.
Tot overmaat van ramp is Wisting tijdelijk geschorst. Hij wordt ervan beschuldigd in een beruchte moordzaak bewijsmateriaal te hebben geplant, wat heeft geleid tot een onrechtmatige veroordeling. De media ruiken bloed. Wisting is eraan gewend te jagen, maar is nu zelf de prooi.
In dit eerste seizoen worden er eigenlijk twee verhalen verteld (gebaseerd op de eerste twee boeken), elk verdeeld over 5 afleveringen. Het tweede verhaal wordt wel al deels verweven in deel een, waardoor het wenselijk is om beide delen van de serie te kijken (mocht je overwegen het eerste stuk over te slaan ?). Deze verhaallijnen lijken ook in eerste instantie helemaal niks met elkaar te maken te hebben en tijdens het kijken van deel een vroeg ik mij dan ook af waarom vanuit het niets een nieuwe verhaallijn wordt ingezet, waar verder niks mee gedaan werd. Dit werd uiteindelijk duidelijk wanneer je deel twee bekijkt en blijkt dan een logische keuze te zijn geweest.
De verhalen an sich zitten prima in elkaar, de koude en donkere Scandinavische omgeving zorgen nog voor een extra unheimisch gevoel, waardoor je nog verder onder je dekentje weg wilt kruipen. Het is spannend en er zit voldoende actie in, maar ook de nodige toevalligheden waar ik dan weer mijn vraagtekens bij zet. Sowieso de manier waarop Line zelf haar ‘onderzoek’ doet. Maar daarnaast ook de manier waarop Line, ze is en blijft toch journaliste, wordt betrokken/meegenomen in de lopende politiezaken. Dit komt op mij wat ongeloofwaardig over.
Op de acteurs die gekozen zijn, was niks aan te merken, ze konden prima doorgaan voor het personage welke ze speelden. Een minpunt was het acteerwerk. Dit was niet altijd even goed, soms wat rommelig, soms wat onhandig, niet echt passend binnen het verhaal. Ook bepaalde beslissingen die personages namen kwamen wat gekunsteld over. Dit vond ik persoonlijk erg jammer en deed ook wel afbreuk aan het geheel.
Ondanks de wat ongeloofwaardig- en toevalligheden en het wat rommelige acteerwerk, heb ik toch met plezier naar de serie gekeken. Wel jammer dat er voor mijn gevoel zo weinig overeenkomsten waren met de boeken. Toch bezorgt deze serie je weer een aantal spannende uurtjes kijkplezier.
3,5 ster voor de spannende Scandinavische crimeserie Wisting.
Amanda
