Titel: De duistere kant
Auteur: Karen Rose
Genre: Thriller
Uitgeverij: De Fontein romans & Spanning
Vertaling: Hans Verbeek
Publicatiedatum: Februari 2020
Aantal bladzijdes: 608
Recensie: Bianca

Over de auteur:
Karen Rose is de koningin van Romantic Suspence. De duistere kant is haar 20ste boek. Rose schrijft thrillers die wereldwijde bestsellers zijn. Haar boeken werden meermaals bekroond. Karen Rose woont en werkt in Florida. Van haar verschenen in het Nederlands inmiddels Sterf voor mij, Schreeuw voor mij, Moord voor mij, De dood in haar ogen, De mond gesnoerd, Van mij alleen, In vertrouwen, Heb je me gemist, Wreed weerzienOver de schreef, Op de hielen, Niemand zeggenIn de val, In het donker, In het vizier, Op het spel, Niets te vrezen, Het kwaad in jou, Nergens veilig en De duistere kant.

Achterflap:
Rechercheur Adam Kimble is verwikkeld in de zwaarste zaak van zijn leven: hij moet de meedogenloze moordenaar opsporen, die het gemunt heeft op de vrouw van wie hij houdt. Om Meredith te beschermen moet hij alles doen wat in zijn vermogen ligt en zal hij de duistere demonen uit zijn verleden het hoofd moeten zien te bieden…

Mijn mening:
De duistere kant is het verhaal van Adam en Meredith, daarbij speelt tevens een aantal bekenden en onbekenden een belangrijke rol. Een verhaal waarin misbruik de hoofdrol speelt, dit zorgt tijdens het lezen voor haatgevoelens, maar geeft ook hoop, hoop dat het voor sommigen goedkomt. Die gevoelens weet Rose, zoals we van haar gewend zijn, goed over te brengen. Natuurlijk wordt er weer gemoord maar niet zo buiten proporties als in het vorige boek Nergens veilig van Rose dat ik heb gelezen.

Adam heeft een moeilijke periode achter de rug, hij heeft gevochten om zichzelf terug te vinden, hij had niet veel meer nodig om finaal de afgrond in te glijden. In deze periode heeft hij ook Meredith buitengesloten, met alle gevolgen van dien.

Zijn armen lagen nu op de rand en vormden een kussen voor zijn bonkende hoofd. ‘Het was niet mijn schuld,’ fluisterde hij in de stilte. Verdomme, al die gezichten die hem in zijn dromen achtervolgden….hij had ze niet in de steek gelaten. Hij had zijn werk gedaan. Hij had gedaan wat hij kon. Elke keer weer.

De duistere kant is qua spanning en romantiek goed in balans, veel personages uit eerdere boeken van Rose passeren de revue, dit geeft herkenning, alsof je onderdeel bent van de familie. Een familie die altijd klaar staat voor elkaar in voor- en tegenspoed, daar wordt geen onderscheid in gemaakt. De plot is niet geheel verrassend, het gaat om het gevoel dat je tijdens het lezen ervaart. Rose weet met haar schrijfstijl tal van emoties op de juiste manier diepgang te geven, het maakt niet uit of het gaat om haat, liefde, boosheid of verdriet, alles komt binnen en raakt je. Het is wel een schrijfstijl die je moet liggen. Als je niet houdt van thrillers met de nodige erotische scenes en qua spanning soms wat over de top dan moet je Rose echt links laten liggen.

Ik heb tijdens het lezen van De duistere kant alles om me heen even los kunnen laten, dat gevoel op zich is tijdens het lezen voor mij veel waard, zeker in deze spannende onzekere tijd waarin het lastiger is de aandacht voor een boek vast te houden.

Originaliteit: 3
Schrijfstijl: 5
Leesplezier: 5
Spanning: 4
Plot: 3
Psychologie: 4

De duistere kant krijgt van mij 4 sterren.

Bianca

Leave a Reply

  • (not be published)