Titel: De moedermaffia
Auteur: Anita Terpstra
Genre: Roman
Uitgeverij: Cargo
Publicatiedatum: April 2020
Aantal bladzijdes: 256
Recensie: Leontine

Cover
De cover heeft een cartoonachtige uitstraling waarbij een vrouw in haar coltrui wegduikt. De titel is in rood duidelijk zichtbaar op de cover.

Auteur
Anita Terpstra (Hallum, Friesland, 1974) is een Nederlandse thrillerauteur en tevens freelancejournalist en redacteur. Ze studeerde journalistiek en kunstgeschiedenis. Terpstra’s verhalen zijn gepubliceerd in AvantGarde en Lava en werden bekroond in de Trouw-verhalenwedstrijd.

In 2009 debuteerde ze als misdaadauteur met Nachtvlucht, dat genomineerd werd voor de Schaduwprijs (voor het beste Nederlandstalige thrillerdebuut) en de Crimezone Thriller Award. Van haar vierde thriller Anders (2014) werden de rechten aangekocht door Denoël, een Franse uitgever. Eerder kocht de Duitse uitgever Blanvalet (Random House) al de rechten voor het boek, na een verhitte veiling met andere gerenommeerde Duitse uitgevers.

Bron: Hebban.nl

Achterflap/samenvatting
Merel is zwanger, en één ding weet ze zeker: ze zal nooit zo worden als haar zus, die alleen nog maar oog heeft voor haar zoontje. Met gezonde tegenzin waagt ze zich aan een cursus zwangerschapsyoga, waar buiken in alle maten op haar wachten. Ze ontmoet Lies, Wendy, Marjet en Ilona, geen van allen het type vrouw waar ze vriendschap mee zou willen sluiten.

Nog voordat Merel “baby’ kan zeggen, wordt ze meegezogen in het verbale geweld van de moedermaffia. Ongewild wordt ze geconfronteerd met zenmoeders, overbezorgde moeders, duurzame moeders, chaotische moeders, werkverslaafde moeders, helikoptermoeders en thuisblijfmoeders. Naarmate haar zwangerschap vordert, ontstaan er onverwachte vriendschappen en ontdekt ze de belangrijkste les van de moedermaffia: iedere moeder doet het op haar eigen manier.

Mijn mening
Merel is zwanger en is vastberaden om het totaal anders aan te pakken dan haar zus. Maar hoe ze ook haar best doet, ze wordt meegezogen in de wereld van moeders. Moeders in allerlei vormen. Moeders met wie ze nooit vrienden zou worden. En juist dát is zo lekker herkenbaar in het boek. Wie heeft de woorden niet in de mond genomen: als ik later kinderen krijg, ga ik het héél anders doen! En soms lukt dat, en soms ook helemaal niet.

De situaties waarin Merel verzeild raakt, zijn stuk voor stuk herkenbaar. De negenmaandenbeurs, discussie over borstvoeding, kraamvisite en het consultatiebureau, het komt allemaal voorbij.

In korte hoofdstukken vertelt Anita Terpstra het verhaal van Merel vanaf ongeveer 20 weken tot net na de bevalling. Het verhaal is makkelijk leesbaar en vermakelijk. De personen rond Merel zijn allemaal zo ontzettend verschillend en dat maakt het verhaal interessant genoeg om te blijven lezen.

Anita Terpstra heeft een hilarisch, herkenbaar en soms ontroerend verhaal geschreven met een mooie boodschap aan het einde, zoals de achterflap al zegt: iedere moeder doet het op haar eigen manier. En dat is helemaal prima.

Ik geef De moedermaffia 3,5 ster.

Leontine

Leave a Reply

  • (not be published)