Inktzwart hart

Titel: Inktzwart hart
Auteur: Robert Galbraith
Serie: Strike & Ellacott #6
Genre: Spanning
Uitgeverij: Boekerij
Vertaald door: Sabine Mutsaers & Annemarie Lodewijk
Publicatiedatum: november 2022
Aantal bladzijdes: 1200
Recensie: Amanda

Auteur
Robert Galbraith is het pseudoniem van J.K. Rowling, bestsellerauteur van de Harry Potter-serie en Een goede raad. De vijf eerdere Cormoran Strike-boeken, Koekoeksjong, Zijderups, Het slechte pad, Witte dood en Kwaad bloed, schoten allemaal meteen naar de top van nationale en internationale bestsellerlijsten en werden verfilmd door BBC One.

Achterflap
Edie Ledwell, een van de makers van de populaire tekenfilm The Ink Black Heart, wordt online achtervolgd door een mysterieuze figuur met de naam Anomie. Ze is wanhopig op zoek naar de ware identiteit van haar stalker. Verward klopt ze aan bij het kantoor waar privédetective Robin Ellacott werkzaam is, in de hoop haar te mogen spreken. Robin weet dat ze niets voor haar kan doen en laat de zaak voor wat die is, totdat ze een paar dagen later het schokkende nieuws krijgt dat Edie is vermoord op Highgate Cemetery, de setting van The Ink Black Heart.

Samen met haar partner Cormoran Strike raakt Robin betrokken bij de zoektocht naar de ware identiteit van Anomie. Maar het blijkt een complex web van online aliassen, zakelijke belangen en familieconflicten, en de detectives raken verwikkeld in een zaak die hen tot het uiterste drijft – en die hen op nieuwe en gruwelijke manieren teistert…

Mijn mening

De voorgaande vijf delen met Cormoran Strike en Robin Ellacott heb ik werkelijk verslonden, ondanks dat de boeken steeds dikker werden. Ik keek dan ook al maanden reikhalzend uit naar dit zesde deel met Cormoran en Robin. Zo benieuwd hoe hun onderlinge band zich verder zou ontwikkelen en in welke zaken ze zich deze keer zouden storten. Helaas werd ik toch een klein beetje teleurgesteld. Ook dit deel was weer dikker dan voorgaande delen (het fysieke boek telt 1200 bladzijdes!) en daardoor bijna niet vast te houden. Maar in dit geval hadden het er best een paar honderd minder kunnen zijn. Daar waar Galbraith in voorgaande delen heerlijke whodunnits schreef met goed uitgewerkte personages en verhaallijnen, de nodige spanning en een mooie opbouw in de persoonlijke relaties, was dit boek erg gedetailleerd. Te gedetailleerd naar mijn zin. Overal werd heel diep op ingegaan en uitgebreid uitgelegd, waardoor je zelf eigenlijk nauwelijks hoefde na te denken. Daarbij gaat de hoofdverhaallijn over een cartoon met daarbij een online game. Het boek bevat vele tweets, chatgesprekken, mails en overige internetartikelen. De lay-out hiervan leest, helaas, alleen ontzettend vervelend. Korte stukjes tekst, waarbij vooral de chatgesprekken heel onoverzichtelijk zijn. Daarnaast worden er zoveel namen gebruikt in de onlinewereld die we leren kennen, met dan daarnaast ook nog de namen in real life, dat je op den duur de draad kwijt bent. Dus qua leesplezier sloeg dit boek de plank echt wel behoorlijk mis.

Ze vond het een fijn gevoel, zijn grote, warme lijf naast haar.

De plot an sich met de cartoon en de online game vond ik dan weer wel leuk. Naast de zaak die hiermee te maken heeft, lopen er nog meerdere andere zaken bij het detectivebureau van Cormoran en Robin. Ze hebben het ontzettend druk en de wachtlijst blijft groeien. Daarnaast lopen dan ook nog de persoonlijke verhaallijnen van Cormoran en Robin. Zij spelen een soort kat-en-muisspel; ze trekken naar elkaar toe, maar door een of andere gebeurtenis stoten ze elkaar dan toch ook weer af. In dit deel maakt voornamelijk Robin enige persoonlijke groei door. Cormoran blijft eigenlijk zichzelf, dwars en eigenwijs. Vele verhaallijnen in een boek, waarbij niet alle verhaallijnen (netjes) worden afgerond, er blijven de nodige openingen voor een volgend deel. De uiteindelijke ontknoping van de leidende verhaallijn(en) was dan weer wel een verrassing.

Al met al vond ik het een goed boek, ik hou van Cormoran en Robin, er was voldoende spanning aanwezig, de verhaallijnen waren interessant en origineel. De lay-out liet alleen heel erg te wensen over, waardoor het leesplezier duidelijk omlaagging. Net als de vele details en de hoeveelheid pagina’s: beide hadden minder gemogen. Ondanks dat kijk ik wel al uit naar het zevende deel, want ik kan Cormoran en Robin nog niet missen! Hopelijk bevalt dat boek weer stukken beter.

Spanning: 4
Plot: 4
Leesplezier: 3
Schrijfstijl: 2,5
Originaliteit: 5
Psychologie: 5

Ondanks de minpuntjes krijgt Inktzwart hart toch nog een nipte 4 sterren.

Amanda

Waardering: 4 uit 5.

Leave a Reply

  • (not be published)