Titel: Het gebroken huis
Auteur: Camilla Grebe & Carl-David Pärson
Genre: Thriller
Uitgeverij: Cargo
Vertaald door: Jasper Popma
Publicatiedatum: januari 2025
Aantal bladzijdes: 384
Recensie: Lilian
Over de auteurs:
Camilla Grebe (1968) is de eerste vrouwelijke Scandinavische thrillerauteur wier werk maar liefst twee maal werd onderscheiden met de Glass Key Award. Alleen Stieg Larsson en Arnaldur Indridason gingen haar voor. Grebe debuteerde samen met haar zus Åsa Träff, en schreef daarna nog de Moskou Noir-serie met Paul Leander-Engström. Grebe heeft inmiddels vijf internationaal succesvolle solothrillers op haar naam staan. Ze woont met haar man en twee kinderen in Portugal. Haar zoon Carl-David Pärson (1993) studeerde Fine Arts aan de Columbia University in New York en werkte voor verschillende televisie- en filmmaatschappijen.
Achterflap:
Na het verlies van hun oudste dochter bij een verkeersongeval vluchten Marika en Leo met hun overgebleven kind Bisse naar een idyllisch huisje net buiten het slaperige stadje Sundby. Afgezien van de wat eigenaardige buren Greta en Max biedt het huis alles wat ze zoeken: rust, natuur en de ruimte om de brokstukken van hun gebroken gezin weer te lijmen. Maar al snel slaat de rust om in een onveilig gevoel, het huis lijkt ’s nachts te bewegen, en willekeurige voorwerpen verdwijnen.
Alba is een jonge politieagente met een agressieprobleem. Na een aantal gewelddadige uitbarstingen op haar werk is ze naar Sundby overgeplaatst voor het coldcaseteam onder leiding van de excentrieke Tore. Als Alba een oude verdwijning onderzoekt, ziet ze verbanden met haar eigen verleden en met het huis dat Marika en Leo huren, en raken de verhalen van Alba en Marika op een griezelige manier met elkaar verweven.
Mijn mening:
Al menig boek van Camilla Grebes hand gelezen en steeds met veel plezier. Dit wordt mijn eerste boek van Grebe die ze samen met een andere auteur heeft geschreven en nog wel samen met haar zoon, Carl-David Pärson. Ik ben erg benieuwd wat de toevoeging van een tweede auteur met mijn leeservaring doet, maar daar kom ik zeker nog op terug.
Het verhaal is opgebouwd uit twee verhaallijnen die elkaar afwisselen met af en toe een gearceerde tekst van een persoon waarvan niet meteen duidelijk is wie het is. Er staan verwijzingen in naar Griekse mythe over Orpheus en afscheid nemen.
De eerste verhaallijn is die van Alba, zij werkt bij de politie maar wordt overgeplaatst naar het “team” die de coldcases op zich nemen in het godvergeten dorpje Sundby. Samen met Tore, de enige persoon waar het coldcase team nog uit bestaat, heropenen ze een zaak die Tore al jaren in zijn greep houdt. Die zaak speelt zich af in het huisje met de naam Norrberga. Het huisje dat Marika en Leo gehuurd hebben en waar we meer over te weten komen in de tweede verhaallijn.
Marika en Leo hadden twee dochters, Saga en Bisse. Saga is na een auto-ongeluk omgekomen op zesjarige leeftijd. Om rust te vinden, verhuizen ze naar een huisje in de natuur. Hun enige buren Greta en Max zijn zonderlinge figuren, ze zijn nogal op zichzelf. Tijdens de rondleiding door het huis, vroeg ik mij direct af, wat is hier voorgevallen? En hoe gaan de twee verhaallijnen verder samenkomen?
De schrijfstijl van de auteurs is zó vloeiend dat je niet kunt stoppen. De kleine prikjes in de dunne laag van geluk maken dat je deze wilt openscheuren om de akelige onderliggende laag te zien, want je voelt aan alles dat het uitloopt op een akelige toestand.
De omgeving en wat dat doet met iemands gemoedtoestand is erg goed omschreven. Het is een rustige omgeving, tegen het saaie aan, maar toch is er een bepaalde spanning merkbaar.
Om eerlijk te zijn was ik erg enthousiast over dit boek tot ik zo ongeveer op de helft was. Je merkt de invloed van de tweede auteur in het verhaal doorsijpelen en dat is een donker gevoel, die je naar iets buitenaards laat zoeken.
Ik ben dol op verhalen over huizen met een verleden, maar tot mijn spijt eindigt dit verhaal niet zoals ik gehoopt had. Wat erg jammer is, want de twee auteurs zijn goed op elkaar ingespeeld, wat ook wel logisch is, gezien hun band. Ik zal mijn beoordeling dan ook naar beneden bijstellen en kijk erg uit naar Camilla Grebes nieuwe boek, maar dan niet in samenwerking met een andere auteur. Ik blijf bij het oude vertrouwde.
Spanning: 4
Plot: 3
Leesplezier: 3.5
Schrijfstijl: 3.5
Originaliteit: 3
Psychologie: 4
Het gebroken huis krijgt van mij 3,5 ster.
Lilian
Recensie-exemplaar ontvangen van uitgeverij Cargo, waarvoor onze hartelijke dank.
