Titel: OktoberOktober
Auteur: Søren Sveistrup
Genre: Thriller
Uitgeverij: A.W. Bruna Uitgevers
Vertaling: Corry van Bree
Publicatiedatum: oktober 2018
Aantal bladzijdes: 432
Recensie: Amanda

Cover
Een mooie, maar eenzame cover. De persoon staat op de rotsen uit te kijken over het water. Dit bezorgt mij een droevig en eenzaam gevoel. De titel heeft mooie herfstkleuren en als je goed kijkt kun je zien dat er nerven van bladeren te zien zijn. Past perfect bij het boek.

Auteur
Søren Sveistrup studeerde af aan de Deense Filmschool. Daarnaast behaalde hij zijn masters in de Letterkunde en Geschiedenis. Hij is scenarioschrijver van de tv-serie The Killing en was verantwoordelijk voor de scripts van de films The Snowman (van Jo Nesbø) en The Day Will Come. Oktober is het thrillerdebuut van Sveistrup.

Achterflap
Op de eerste dinsdag van oktober keert Rosa Hartung terug op haar post als minister van Sociale zaken. Na de dramatische verdwijning van haar twaalfjarige dochter heeft ze een jaar verlof genomen. Een psychisch gestoorde man heeft de moord op Hartungs dochter bekend, maar het lichaam is nooit gevonden.
Op dezelfde dag dat Hartung terugkeert in het parlement, wordt een jonge vrouw op brute wijze vermoord in haar huis in een buitenwijk van Kopenhagen. Een van haar handen is eraf gehakt.
Wanneer de rechercheurs Thulin en Hess arriveren op de plaats delict treffen ze een kastanjepoppetje aan, dat een sinister geheim bij zich blijkt te dragen. En dan wordt er nog een vrouw vermoord. Het heeft er alle schijn van dat de missie van de moordenaar nog niet voorbij is…

Mijn mening

Gele en rode bladeren dwarrelen in het zonlicht naar het natte asfalt, dat als een donkere, spiegelgladde rivier door het bos snijdt.

Het boek start meteen goed met een beeldende en gruwelijke proloog in het verleden. Hiermee worden direct hoge verwachtingen gewekt voor het verhaal en blijf je je ook lang afvragen hoe de proloog verband houdt met de rest. Die verwachtingen die vanaf bladzijde één worden gewekt worden ook ruimschoots waargemaakt. De plot zit ingenieus in elkaar, goed uitgewerkt, mooie omschrijvingen van omgeving en jaargetijden, je waant jezelf in Denemarken in de natte en koude herfst. De gebeurtenissen zijn chronologisch opgebouwd en spelen zich af in een maand, dit wordt ook duidelijk weergegeven wanneer een andere dag aanbreekt.

…dat verdriet een liefde is die dakloos is geworden en dat je met het verdriet moet leren leven en jezelf moet dwingen om door te gaan.

De personages zijn herkenbaar, goed uitgewerkt en niet allemaal even sympathiek (al is dit bij sommige schijn en schijn bedriegt), je kunt je goed inleven in hun omstandigheden en problemen. Vooral Thulin en Hess lijken veel weerstand op te wekken, maar naarmate je ze beter leert kennen merk je dat dit ruwe bolster, blanke pit blijkt te zijn. Rosa en Steen Hartung worden geloofwaardig neergezet, beiden belast met het enorme verdriet door de moord op hun dochter. Beiden hebben een hele andere manier om hiermee om te gaan, maar wat is de juiste? Is er wel een juiste manier?

De verdenking van wie de dader is, wordt goed weggestopt en verlegt, Sveistrup weet de dader goed te verbergen in het verhaal. Net op het moment dat je dénkt het te weten en de zaak is opgelost, blijk je weer helemaal in de verkeerde hoek te zoeken. Daarmee zet hij niet alleen de lezers op het verkeerde been, maar ook de onderzoekers van de zaak.

Je kunt merken dat Sveistrup ervaring heeft met schrijven, met scripts/scenario’s, want het boek leest als een film. De scenes, personages en omgeving worden zo levendig omschreven dat je dit voor je ziet. Daarnaast weet hij een gevoelig onderwerp aan de kaak te stellen, goed verwerkt in het verhaal en zeer schrijnend weergegeven. Ondanks dat het een behoorlijk dik boek is, wordt het verhaal nergens saai, het leest lekker en vlot. Het enige nadeel van het boek is dat je vanaf het moment dat je halverwege bent, eigenlijk alleen nog maar door wilt lezen. Het einde is duidelijk, mooi en verdrietig tegelijk en laat toch ook nog wat ruimte over voor een vervolg.

Sveistrup heeft met Oktober een droomdebuut op de markt gebracht. Goed plot, spannende verhaalopbouw, mooie personages en omgevingsbeschrijvingen. Wat wil je nog meer? Het schept in ieder geval hoge verwachtingen voor een volgend boek, misschien met dezelfde personages?

Spanning: 4,5
Plot: 4,5
Leesplezier: 5
Schrijfstijl: 4
Originaliteit: 5
Psychologie: 4,5

Daarmee kom ik op een ruime 4,5 ster voor dit spannende Deense debuut van Sveistrup.

Amanda

(Met dank aan Boekhandel Paard van Troje voor het aanleveren van het boek.)

Leave a Reply

  • (not be published)