Titel: Horen, zien, zwijgen Horen, zien, zwijgen
Auteur: J.D. Barker
Serie: Sam Porter#1
Genre: Thriller
Uitgeverij: Boekerij
Publicatiedatum: januari 2019
Vertaling: Jan Pott
Aantal bladzijdes: 399
Recensie: Brenda, Miriam, Heidi, Bianca

Auteur
J.D. Barker
(1971) begon zijn carrière als journalist en ghostwriter. In 2012 schreef hij zijn eerste roman, Forsaken, die een grote hit werd in de Verenigde Staten, Canada en Groot-Brittannië. De nabestaanden van Dracula-auteur Bram Stoker waren zo van het boek onder de indruk, dat ze Barker vroegen als coauteur van een Dracula-prequel. J.D. Barker woont in Amerika met zijn vrouw Dayna.

Achterflap
Al ruim vijf jaar terroriseert een moordenaar de inwoners van Chicago. Zijn modus operandi is altijd dezelfde: hij straft mensen door hun kinderen te ontvoeren. De volgende dag ontvangen de ouders een pakketje met daarin een oor. De dag daarna volgen de ogen. Ten slotte de tong.

Wanneer bij het lichaam van een verkeersslachtoffer een pakketje met een afgesneden oor wordt gevonden, weet detective Sam Porter dat dit de moordenaar is die hij zoekt. Hij heeft 72 uur om het laatste slachtoffer te vinden. Er volgt een zenuwslopende race tegen de klok, maar iets blijft aan Porter knagen. Was de aanrijding wel een ongeluk?

Onze meningen

Cover
Brenda: Een vrouwelijk gezicht die je met haar blauwe ogen recht aankijkt. Verder is de titel groot en dik gedrukt. Een rustige cover. Het heeft wel iets wat me trekt, maar niet zo boeiend dat het zorgt dat je nieuwsgierig wordt naar het verhaal.

Bianca: De titel is er een die eruit springt, hij staat dan ook in grote letters afgebeeld op een foto van een prachtig meisje. Een boek wat ik in de winkel direct op zal pakken om de achterflap te lezen.

Miriam: De cover vind ik niet heel bijzonder. De titel staat groot voorop en dat zorgt ervoor dat het boek opvalt in de boekhandel en het nodigt op zich uit om de achterflap te lezen. De keuze voor het vrouwengezicht is begrijpelijk, maar niet heel origineel.

Heidi: De cover vind ik niet echt origineel, er staat een vrouwengezicht op, dat zien we tegenwoordig best vaak. De titel staat in grote zwarte letters op de cover, daarboven de naam van de schrijver in het rood gedrukt, dat steekt mooi af op de lichte kleur van het gezicht.

 

Horen, zien, zwijgenPlot
Bianca: De jacht van Sam en zijn team op een seriemoordenaar wordt tezamen met het verhaal in het dagboek geleidelijk samengevoegd tot een open ontknoping.

Miriam: Rechercheur Sam Porter jaagt al een aantal jaar op een moordenaar die zijn slachtoffers ontvoert, vervolgens volgens een vast patroon verwondt en uiteindelijk vermoordt: de moordenaar van het vierde aapje, ofwel Aap. Wanneer een man wordt aangereden door een stadsbus en hij die aanrijding niet overleeft, lijkt het erop dat dit de man is waar Porter en zijn team al jaren naar op zoek zijn. De moordenaar lijkt hen op een presenteerblaadje aangereikt te zijn. Er zit nog net geen strikje omheen. Waar wel een strikje omheen zit, is het witte doosje dat bij het lichaam gevonden wordt. Een wit doosje met daarin een afgesneden oor en Sam Porter weet dat er ergens nog een slachtoffer moet zijn, een meisje dat niet lang meer heeft als zij niet gevonden wordt. Naarmate het onderzoek vordert, slaat de twijfel toe bij Porter: is Aap wel dood?

Heidi: Het verhaal steekt echt goed in elkaar, de hoofdstukken worden afgewisseld in perspectief, dit zorgt voor de nodige afwisseling. Ook lezen we telkens een stuk uit een dagboek, waardoor we steeds meer te weten komen, maar of dat echt zo is?

Brenda: Bij het eerste hoofdstuk wordt Sam Porter opgeroepen voor een verkeersslachtoffer en start het verhaal en de spanning direct. Bij het verkeersslachtoffer vinden ze een doosje met een oor erin en een dagboek. Het dagboek krijgen we in gedeeltes ook te lezen. Hierin staat hoe de jeugd van de moordenaar was.

Personages
Miriam: Rechercheur Sam Porter staat eigenlijk op non-actief, het hoe en waarom wordt niet meteen verteld, maar het is wel iets wat je eigenlijk vrij snel aanvoelt. Zijn collega’s Clair Norton en Brian Nash nemen direct contact met hem op nadat het ongeluk met de stadsbus is gebeurd. Het is iets wat hij echt met eigen ogen moet zien. Porter wordt neergezet als een man met een groot verdriet, een verdriet dat hij zo goed en kwaad als het kan aan de kant zet voor een obsessie om een moordenaar te vinden waar hij al vijf jaar naar op zoek is.

Bij Norton en Nash krijg je in het begin het idee dat zij als een soort sidekicks worden opgevoerd, maar niets blijkt minder waar. De onderlinge chemie is erg fijn. De humor waarmee ze elkaar (inclusief Porter) grotendeels te lijf gaan, zorgt voor een mooie balans in het verhaal. Ik hoop dat zij in de volgende boeken van Barker een wat uitgebreidere rol toebedeeld krijgen.
Ook Aap komt uitgebreid aan het woord en je kunt je er een redelijk beeld bij vormen…hoe komt het dat iemand zo intens slecht wordt?

Heidi: De jongen uit het gezin (dagboek) daar kreeg ik echt medelijden mee, je zult maar uit zo’n gezin komen. Ook maken we kennis met detective Sam Porter, die het nodige in z’n leven te verstouwen heeft gehad. Hij probeert samen met z’n collega’s de moordenaar te vinden die nog vrij rondloopt.

Brenda: Je leert de meeste personages vooral oppervlakkig kennen. Alleen door het dagboek leer je de moordenaar kennen en een stukje achtergrond van Sam Porter.

Bianca: Het dagboek vertelt het verhaal vanuit de moordenaar en hoe hij tot zijn daden is gekomen. De verhalen verklaren zijn gedrag, als je als mens meemaakt wat hij heeft mee gemaakt dan is overduidelijk dat je voor het leven getraumatiseerd bent en niet in staat bent tot gepast sociaal gedrag. Sam Porter, de hoofdpersoon, heeft zich al jaren vastgebeten in de jacht op de moordenaar, ondertussen krijgt hij het privé ook aardig voor zijn kiezen. Zijn werk is belangrijk en helpt hem ook bij de verwerking van zijn persoonlijke verhaal, ik wil hem graag nog beter leren kennen. Zijn persoonlijkheid zou ik graag verder uitgewerkt willen zien.

 

 

Horen, zien, zwijgenSpanning
Heidi: Deze thriller is echt lekker spannend met gruwelijke stukken, die zo beeldend beschreven zijn dat je de rillingen over je lijf lopen. Ook de tijdsdruk of ze het volgende slachtoffer op tijd weten te vinden zorgt voor een flinke dosis spanning.

Brenda: Heb je dat ook weleens als je een boek openslaat en je begint met lezen, dat je het boek niet meer weg kan leggen? Dit boek had dus dat effect op mij. Wat een heerlijk verhaal en het zat zo goed in elkaar. Vanaf het begin wordt ook alles al beeldend beschreven. De ontzettende gruwelijke acties worden zeer gedetailleerd beschreven.

Bianca: Het boek Horen, zien, zwijgen is van de eerste tot de laatste bladzijde spannend. Zowel het dagboek wat als een rode draad door het verhaal loopt, als de jacht op een sadistische moordenaar laten je van het begin tot het eind gruwelen.

Miriam: De manier waarop het verhaal wordt verteld zorgt voor de nodige spanning. Aan de ene kant volg je Porter, Norton en Nash gedurende het onderzoek en leef je mee met Emory die niet weet waar ze is en of ze het er levend af zal brengen. Deze hoofdstukken worden afgewisseld met een dagboek, het dagboek van Aap waarin hij vertelt over zijn jeugd waarin hij een niet-alledaagse opvoeding kreeg en waarin de reden voor zijn moorden uit de doeken gedaan wordt. Het dagboek vond ik het meest interessant om te lezen. De plottwist zag je wel aankomen, die was niet heel verrassend en dat deed de spanning wel enigszins de das om. Het had wat mij betreft wat beter gedoseerd kunnen worden.

Ontknoping
Brenda: Het einde zit zeer goed in elkaar en het vraagt naar mijns inziens om een vervolg. Ik hoop ook zeker dat er een vervolg komt.

Bianca: De ontknoping van Horen, zien, zwijgen is er eentje die snakt naar een vervolg. De oplossing is niet af en daar wil je als lezer zo snel mogelijk meer van weten.

Miriam: Het tempo in het boek ligt hoog en blijft hoog en dendert rap richting ontknoping. Gordel om en gaan! Door de korte hoofdstukken blijf je doorlezen, want wat maakt een hoofdstukje extra nu nog uit? Zoals ik al zei, was de plottwist niet heel verrassend, het hoe en waarom is wel iets wat je van tevoren niet helemaal kon zien aankomen en het boek eindigt met een cliffhanger die uitnodigt om het volgende deel zeker te gaan lezen (ik heb geen idee of die ook in het Nederlands vertaald gaat worden, dus ik ben maar vast begonnen in The Fifth To Die).

Heidi: Die is spannend!! De schrijver heeft er nog een schepje bovenop gedaan, en aan het eind is de cirkel rond, al verwacht ik nog wel een vervolg. Wat zeg ik: ik hoop echt dat er een vervolg komt.

 

 

Horen, zien, zwijgenSchrijfstijl
Bianca: De schrijfstijl van Barker is gedetailleerd. Sommige scenes kunnen het daglicht niet verdragen. De hoofdstukken worden wisselend vanuit verschillende personen verteld. Het totale verhaal treft een periode van drie dagen waarin je als lezer in een rollercoaster wordt gegooid die pas stil staat als je de laatste zin hebt gelezen. Barker is er met zijn debuut Horen, zien, zwijgen in geslaagd mij volledig voor zich te winnen.

Miriam: De schrijfstijl is kort en bondig. Geen overbodige poespas of moeilijkdoenerij, erg prettig! Het kost je als lezer weinig moeite om je een voorstelling te maken van wat Barker beschrijft, hoe gruwelijk ook.

Heidi: De schrijfstijl van Barker is lekker beeldend, vooral de gruwelijke scenes laten je als lezer huiveren. Love it!

Brenda: Er wordt gebruik gemaakt van goede afwisseling van redelijk korte hoofdstukken, wat ik persoonlijk zeer fijn vind. Boven ieder hoofdstuk staat genoteerd vanuit welk personage je leest.

Beoordeling
Miriam: Het is misschien niet de meest originele thriller met weer een getroubleerde rechercheur in de hoofdrol, maar het verhaal zit goed in elkaar, de personages zijn sympathiek en het leest heerlijk weg. Ik ben erg benieuwd wat J.D. Barker nog meer voor Sam Porter in petto heeft!
3,5 ster voor Horen, Zien, Zwijgen.

Heidi: Ik geef Horen, zien, zwijgen 4,5 ster.

Brenda: J.D. Barker heeft een zeer goed verhaal weten neer te zetten. De lat ligt hoog voor het volgende boek. Ik ben al zeer benieuwd.
Horen, zien, zwijgen krijgt van mij 5 mooie sterren.

Bianca: Het debuut Horen, zien, zwijgen krijgt van mij 4,5 ster.

Met bovenstaande, mooie, beoordelingen komen we uit op een gemiddelde van, naar boven afgerond, 4,5 ster voor het debuut Horen, zien, zwijgen van J.D. Barker. Hieruit kunnen we concluderen dat het een geslaagd debuut is en dat er vol spanning op de vertaling van tweede deel met Sam Porter wordt gewacht!

Leave a Reply

  • (not be published)