Titel: Toevluchtsoord
Auteur: Jérôme Loubry
Genre: Thriller
Uitgeverij: Boekerij
Vertaling: Saskia Taggenbrock
Publicatiedatum: november 2020
Aantal bladzijdes: 336 (paperback)
Recensie: Brenda
Cover
Er is een eiland te zien met donkere dreigende wolken. De titel wordt duidelijk weergegeven in het gedeelte met witte wolken. Een dreigende en nieuwsgierig makende cover.
Auteur
Jérôme Loubry debuteerde in 2018 met Le douzième chapitre. Inmiddels heeft hij verscheidene thrillerprijzen op zijn naam staan, waaronder de prestigieuze Prix Cognac, en verschijnt zijn werk in acht landen. Toevluchtsoord geldt als zijn internationale doorbraak. Ook de tv-rechten zijn inmiddels verkocht.
Achterflap/samenvatting
Als haar grootmoeder overlijdt, reist Sandrine af naar haar laatste woonplaats: een eiland voor de Franse kust. Er hangt een vreemde sfeer. Het lijkt wel of iets de bewoners ervan weerhoudt het eiland te verlaten. Alsof ze gevangenen zijn.
Als inspecteur Damien Bouchard hoort dat er een jonge vrouw op het strand is aangetroffen – zwaar getraumatiseerd en onder het bloed – is hij snel ter plaatse. De vrouw, Sandrine, beweert een vreselijke ontdekking te hebben gedaan op een eiland.
Het probleem? Niemand heeft ooit van dat eiland gehoord.
Mijn mening
Een zeer duidelijk proloog. Een professor start een college over “Toevluchtsoord Sandrine”. Er gebeurt verder niks, maar de woorden waarmee de professor het inluidt wekt veel nieuwsgierigheid bij mij. “En aan het eind van dit college zullen jullie begrijpen waarom…”
Daar heeft de professor helemaal gelijk in. Aan het eind begrijp ik pas het volledige verhaal.
Het verhaal is ingedeeld in 4 bakens. In het eerste baken wordt er geregeld teruggekeken naar de tijd van de oma van Sandrine. Hoe ‘oma’ Suzanne op het eiland geleefd heeft en wat Sandrine aantreft als ze op het eiland komt. Het verhaal is echt apart. Ik merk wel dat ik mijn hoofd erbij moet houden, want anders volg je het verhaal niet meer.
Het tweede baken is wanneer Sandrine aangetroffen wordt op het land met veel bloed wat niet van haar is. Ze is ook zwaar getraumatiseerd en vertelt iedere keer hetzelfde verhaal. Inspecteur Damien moet onderzoeken wat er daadwerkelijk gebeurd is, want de zoektocht naar het eiland leidt tot niets.
Het leek alsof er in het rustige kustplaatsje een onzichtbaar virus was verspreid zonder dat iemand dat doorhad.
In het derde baken gaan we verder met het uitzoeken van het leven van Sandrine. Het verhaal blijft zo vreemd. Zoveel verschillende wendingen. Iedere keer als ik denk te weten hoe het verhaal in elkaar zit, komt er weer een twist waardoor ik weer op zoek moet naar het antwoord.
En dan bij het laatste baken krijg je pas echt je antwoord. Alles valt dan op zijn plaats nadat de professor in deze laatste hoofdstukken je nog steeds laat nadenken. In dit laatste stuk ga je het verhaal bij jezelf nog eens na. Dit is gewoon echt goed geschreven!
Jérôme Loubry heeft echt een intrigerend verhaal weten neer te zetten. Iedere keer als ik denk te weten wat het Toevluchtsoord is, blijkt het toch weer net iets anders te wezen.
Spanning: 4
Plot: 5
Leesplezier: 4
Schrijfstijl: 4
Originaliteit: 4,5
Psychologie: 5
Toevluchtsoord krijgt van mij een nipte 4,5 ster.
Brenda
