Oog om oog

Titel:  Oog om oog
Auteur: M.J. Arlidge
Genre: Thriller
Uitgeverij: Boekerij
Vertaald door: Mireille Vroege
Publicatiedatum: augustus 2023    
Aantal bladzijdes: 592
Recensie: Leontine

Cover
Een echte Arlidge-cover die je van mijlenver herkent.

Auteur
M.J. Arlidge schrijft al vijftien jaar voor verschillende Britse crimeseries. Iene Miene Mutte was zijn debuut als thrillerauteur en werd lovend onthaald door pers en publiek. Inmiddels heeft hij boeken geschreven met de intrigerende inspecteur Helen Grace in de hoofdrol. Oog om oog is een stand alone thriller.

Achterflap/samenvatting
In zijn nieuwe standalone laat Arlidge niet alleen de slachtoffers aan het woord, maar ook de daders.

Zes criminelen in Engeland hebben anonimiteit verkregen. Door de ongelooflijke wreedheden uit hun verleden leek een nieuwe start en re-integratie onmogelijk, totdat de overheid besloot hen een tweede kans te geven: elk van hen kreeg een nieuwe identiteit, in een nieuwe stad, met een nieuwe baan – en niemand die het ooit te weten zou komen. Dat dachten ze tenminste.

Sociaal medewerkster Olivia begeleidt gevangenen om te re-integreren in de maatschappij. Maar als de échte identiteit van haar ex-gevangenen gelekt wordt aan de familie van het slachtoffer maakt Olivia kennis met de meest duistere kanten van de mens. Want de familieleden willen allemaal, stuk voor stuk, gerechtigheid voor het onrecht dat hun geliefden jaren geleden is aangedaan. En zeg nou eerlijk, wie zou er geen wraak willen voor een onvergeeflijke daad?

Mijn mening
Ik heb erg uitgekeken naar deze standalone van de hand van M.J. Arlidge. Hoewel ik de Helen Grace-serie erg leuk en spannend vind, is een standalone soms ook wel erg fijn.

Ik vond het onderwerp erg interessant. Veroordeelde daders van gruwelijkheden krijgen een nieuwe identiteit en worden nauw begeleid door de reclassering. Wat gebeurt er dan als die nieuwe identiteit wordt geopenbaard aan de nabestaanden? Arlidge geeft je een kijkje in het brein van beide perspectieven (de daders en de nabestaanden).

Het begin van het boek is pittig. Er worden heel veel personages geïntroduceerd die even onder je huid moeten gaan zitten. Op een gegeven moment heb ik er maar een blocnote bijgehaald, zeker omdat van sommige daders hun eigen naam, maar ook hun nieuwe naam wordt genoemd. Maar als je eenmaal wat verder in het verhaal bent, weet je precies wie bij wie hoort.

Zoals altijd is de schrijfstijl van Arlidge vlot en makkelijk leesbaar (op het eerste stuk na). De hoofdstukken zijn kort en laten je toch steeds weer benieuwd zijn naar het volgende hoofdstuk. Hoewel er wel enige spanning is in sommige stukken, vond ik de spanning over het hele boek gezien te laag. In een thriller wil ik persoonlijk wel meer op het puntje van mijn stoel zitten. Naar het einde toe wordt de spanning wel iets groter en hoewel Arlidge zijn best doet om bommetjes te droppen, is het einde toch enigszins voorspelbaar te noemen. Hier had wat mij betreft toch iets meer ingezeten.

Spanning: 3
Plot: 4
Leesplezier: 3,5
Schrijfstijl: 4
Originaliteit: 4
Psychologie: 4

4 sterren.

Leontine


Recensie-exemplaar ontvangen van uitgeverij Boekerij, waarvoor onze hartelijke dank!

Waardering: 4 uit 5.

Leave a Reply

  • (not be published)