Dank je wel dat je de tijd hebt genomen om een paar vragen voor Thrillers & More te beantwoorden! Voor degenen die ergens onder een steen hebben gelegen en geen idee hebben: wie is Sharon Bolton? Hoe zou je beste vriendin je omschrijven?
Nou, eerst zou ik een beste vriend moeten kiezen. Ik heb verschillende goede vrienden en ik vermoed dat ze me elk net iets anders zouden beschrijven. Wat ik hoop dat mijn (fictieve) beste vriendin zou zeggen is dat ik aardig probeer te zijn, een redelijke kok ben, een toegewijde, zij het iets te toegeeflijke moeder, een passie heb voor wildzwemmen, zeilen en Halloween en dat ik een redelijk verhaal kan vertellen. Ze zou ook kunnen zeggen dat ik soms te veel witte wijn drink.
Is schrijven iets wat je altijd al hebt willen doen? Waarom schrijf je?
Het is lang niet bij me opgekomen dat ik fictie zou kunnen schrijven, dus ik kan niet beweren dat het een levenslange droom was. Achteraf gezien voel ik me een beetje dom, want alle ingrediënten waren aanwezig: Ik heb altijd veel gelezen, ik schreef elke dag als onderdeel van mijn werk en ik heb altijd een zeer actieve verbeelding gehad. Eigenlijk had ik al veel eerder moeten beginnen. Nu schrijf ik omdat ik er goed in ben, en het geeft enorm veel voldoening om iets te doen waar je goed in bent. En ook omdat het een hele leuke manier is om de kost te verdienen.
Was het schrijven van misdaadromans een makkelijke keuze voor je? Wat trekt je zo aan in het schrijven van misdaadromans?
We moeten het soort verhalen schrijven dat we graag lezen en ik heb altijd gehouden van donkere, verontrustende verhalen over menselijk kwaad en de gevolgen daarvan. Als er een rijke gotische ader door dat verhaal loopt, des te beter.
Het is een beetje stil geweest rondom Lacey Flint. Was er een bepaalde reden waarom het een tijdje heeft geduurd voordat je een nieuw boek over haar hebt geschreven?
Het verhaal moet bij het personage passen en de verhalen die ik wilde schrijven waren lange tijd niet geschikt om door Lacey en haar vrienden te laten vertellen. Toen ik eenmaal het idee had van een groep incels die terreuraanslagen plegen op vrouwen in Londen, wist ik meteen dat het een Lacey-verhaal moest worden.
Kun je ons wat meer vertellen over Lacey Flint, hoe kwam zij tot leven? Is ze gebaseerd op iemand die je kent? Of misschien een paar mensen gecombineerd? Wanneer kwam ze voor het eerst in je hoofd op?
De eerste roman over Lacey, Now You See Me (in het Verenigd Koninkrijk), was gebaseerd op het concept van de onbetrouwbare verteller. Ik wilde een personage dat de lezer niet kon vertrouwen, ook al vertelde ze het verhaal. (Ik heb lang met het idee gespeeld om van haar de moordenaar te maken!) Hoewel dat niet helemaal lukte, is de essentie van Lacey dat ze onder de juiste omstandigheden heel gevaarlijk kan zijn.
Hoe kom je op de ideeën voor de zaken waar Lacey Flint aan werkte? Waar haal je je inspiratie vandaan?
Meestal gebeurtenissen uit het echte leven die me de moeite waard lijken om te onderzoeken. De opkomst van de incel-beweging (het verhaal achter In het duister) is iets wat ik al heel lang heel verontrustend vind.
Lacey Flint heeft een behoorlijke band met de Theems; heb jij ook zo’n zelfde band? Waarom?
Zeker. Ik hou van al het water: zee, meren en rivieren. Ik zwem regelmatig in de Theems en dat is voor mij bijna een spirituele ervaring. Ik vind het fascinerend, mooi en, in Londen, nogal beangstigend. Misschien zal ik ooit vragen om mijn as in de Theems uit te laten strooien.
Weet je al hoeveel boeken er in deze serie komen of zie je wel waar het schip strandt?
Ik heb nog geen idee wanneer het volgende Lacey-boek komt.
Als je schrijft, plan je dan alles van tevoren of laat je je leiden door de personages?
Ik probeer zoveel mogelijk te plannen, maar ik kan nooit helemaal het volledige verhaal voor me zien. Op een gegeven moment kom ik op een punt dat ik er gewoon op moet vertrouwen dat het verhaal zal werken en dat de personages me er doorheen zullen loodsen.
Doe je veel onderzoek?
Natuurlijk. Onderzoek geeft vlees op de botten van het idee en kan veel nieuwe verhaallijnen en zelfs personages opleveren. Een boek zonder onderzoek zou voor mij erg leeg aanvoelen. Een beetje als een maaltijd zonder voedingswaarde, alleen maar lege calorieën.
Als het op schrijven aankomt, ben je dan erg gestructureerd? Kun je altijd en overal schrijven? Moet het absoluut stil zijn of…?
Ik ben redelijk gestructureerd. De meeste ochtenden zit ik rond negen uur achter mijn bureau en schrijf ik tot ik klaar ben voor die dag. Ik geef de voorkeur aan stilte. Muziek leidt te veel af.
Als je een boek af hebt, heb je dan wat tijd nodig om afstand te nemen van het verhaal voordat je aan een nieuw verhaal kunt beginnen?
Absoluut. Als een boek klaar is, begint er voor mij een soort rouwproces. Het kost tijd. Vaak schrijf ik extra scènes in mijn hoofd, waarin ik me voorstel hoe de personages zich weer aanpassen aan hun gewone wereld zodra de hoofdkwestie van het verhaal is opgelost.
Loop je wel eens vast in een verhaal en zo ja, wat doe je dan om weer op gang te komen?
Ik geloof niet in writer’s block. Er zijn veel technieken die schrijvers kunnen gebruiken om een verhaal een kickstart te geven, maar de meest betrouwbare manier is om terug te gaan naar de eerste beginselen met de personages. Herinner jezelf eraan wie deze mensen zijn, wat hen drijft, wat ze willen. Wat zouden ze doen in deze nieuwe situatie waarin je ze hebt geplaatst? Ik heb die aanpak nog nooit zien mislukken.
Is er iets waar je niet over zou schrijven?
Nee.
In het duister is als laatste verschenen in Nederland. Kun je ons er iets meer over vertellen?
Overal in Groot-Brittannië worden vrouwen aangevallen, gewoon omdat ze vrouw zijn. De daders zijn incels: jonge, ontevreden mannen die niet in staat zijn om zinvolle relaties aan te gaan met het andere geslacht. Deze mannen zien vrouwen als hun geboorterecht en een liefdevolle seksuele relatie als iets waar ze recht op hebben. Politieagente Lacey Flint verijdelt met succes de eerste aanval, waardoor ze doelwit nummer één van de incels wordt. Vooral wanneer hun leider zich realiseert dat hij en zij elkaar van vroeger kennen.
Wat is het leukste dat iemand ooit over je boeken heeft gezegd? Lees je wel eens recensies?
Een jonge vrouw in Zweden vertelde me eens dat het lezen van een van mijn boeken haar afleidde van een geplande zelfmoordpoging. Eerlijk gezegd probeer ik nog steeds om te gaan met zoiets groots, maar ik kan me geen beter compliment voorstellen. En ik lees zinnige recensies, geen domme.
Wat is het laatste boek dat je hebt gelezen? Is je smaak in boeken veranderd in de afgelopen tien jaar?
Ik las The People on Platform 5 van Clare Pooley op aanraden van een voormalig publicist. Ik denk niet dat mijn smaak veel veranderd is, maar ik ben wel veel minder geduldig geworden met slecht schrijfwerk.
Is er een boek waarvan je dacht ‘…had ik dat maar geschreven’?
Veel, maar ik blijf terugkomen op De verborgen geschiedenis van Donna Tartt.
Wie is je favoriete auteur?
Nog een lastige, want ik heb er meerdere. Kate Atkinson is echter iemand wiens boeken ik nooit mis.
Zou je ooit overwegen om samen met een andere auteur een boek te schrijven? Zo ja, wie zou dat zijn?
Ik heb moeite om te bedenken hoe ik dat voor elkaar zou kunnen krijgen. Alle schrijvers die ik ken zijn erg kieskeurig over hun werk.
Als je koffie zou kunnen drinken en praten met iemand die je bewondert (dood of levend), wie zou dat dan zijn en waarom?
Ann Boleyn heeft me altijd gefascineerd. Zo ambitieus, slim, dapper, vastberaden maar uiteindelijk tragisch. Ik zou graag uit de eerste hand een verslag van haar leven willen hebben.
Guilty pleasures?
Veel. Witte wijn, (eerder genoemd,) bepaalde reality tv-programma’s, chocolade. Ook een paar die ik niet publiekelijk wil toegeven.
