In februari verscheen bij uitgeverij De Crime Compagnie de nieuwe thriller van Ingrid Oonincx, Verdwenen. Wij stelden Ingrid na het lezen een aantal vragen. Ingrid Oonincx Verdwenen
Voor diegenen die jou nog niet kennen, kun je in het kort vertellen wie Ingrid Oonincx is?
Ik schrijf (psychologische) thrillers met goed uitgewerkte personages, verrassende plots en veel vaart. Ik debuteerde in 2010 met de thriller Nickname. Inmiddels heb ik zes thrillers en een aantal korte verhalen en (internationale) publicaties op mijn naam staan. Ik ben aangesloten bij schrijverscollectief Moordwijven.
De meeste van je vorige thrillers zijn gebaseerd op een maatschappelijk thema, Verdwenen is dat niet, hoe ben je op dit thema gekomen?
Verdwenen is juist nadrukkelijk gebaseerd op een maatschappelijk thema, namelijk terrorisme. De aanwezigheid daarvan zorgde vroeger, maar ook nu nog, voor enorm veel maatschappelijke onrust. Mijn verhaal laat zien wat voor impact terrorisme heeft op individuen, maar ook hoe diep het ingrijpt op een hele gemeenschap.
Verdwenen is vooral een actiethriller waarin de acties elkaar in snel tempo opvolgen en waarin de personages minder zijn uitgewerkt dan we van je gewend zijn. Heb je daar bewust voor gekozen?
Het eerste deel spitst zich toe op de zoektocht van de journaliste en verloopt vrij rustig. Dat hoort wat mij betreft ook bij het zoeken in de ondoorzichtige mist van het verleden. Op twee-derde van het boek komt er veel vaart in het verhaal. Dat heb ik niet gedaan met het idee om een echte actiethriller te schrijven. Het is meer het logische gevolg omdat er doorbraken komen, gebeurtenissen in gang worden gezet en daardoor gaan zaken rollen. Wat betreft de uitwerking van de personages: de belangrijkste verhaallijn loopt mee met Simone en haar heb ik uitgediept zoals ik altijd doe. Simone vertelt het verhaal. Dat betekent dat je door haar ogen kijkt en daardoor weet je dus niet wat de andere mensen denken en voelen, alleen hoe Simone het ervaart. Dat is een bewuste keuze en zorgt ervoor dat je als lezer echt wordt meegenomen in haar zoektocht.
Pas lazen we op je Facebookpagina dat je al druk aan de slag bent met de voorbereiding voor je volgende boek, kun je een klein tipje van de sluier oplichten welk onderwerp je heeft getriggerd?
Daarover ga ik nu nog niets vertellen. Ik moet eerst nog uitvinden of het echt werkt.
Is schrijven voor jou een uitlaatklep of juist ontspanning?
Ik schrijf vooral omdat ik dat graag doe, maar de verhalen die ik bedenk zorgen niet bepaald voor ontspanning.
Wanneer besloot je om thrillers te gaan schrijven?
In 2009 won ik een schrijfwedstrijd met een manuscript. Volgens de betrokken uitgever was dat een thriller. Daar had ik zelf nog niet zo bij stilgestaan toen ik het verhaal schreef. Later werd dat boek uitgegeven onder de titel Nickname. Dat was mijn debuut.
Je maakt ook deel uit van het schrijverscollectief Moordwijven met Isa Maron, Marlen Visser, Anya Niewierra en Liesbeth van Kempen. Wat betekenen zij voor jou?
Zij zijn mijn schrijfcollega’s, maar dienen ook als inspiratiebron, steunpilaar en uitlaatklep. We helpen elkaar en vormen een hecht netwerk.
Over welk thema zou je nog graag een thriller willen schrijven?
Het thema van mijn volgende boek en daarover ga ik dus nog niets vertellen.
Heb je een vast schrijfritueel?
Elke dag van de week minimaal een uur schrijven. In dat uur mag ik overigens ook researchboeken lezen of andere dingen doen die iets met schrijven te maken hebben.
Hoe kijk jij naar de thrillerwereld en wat zou jij graag veranderd zien?
Er moet veel meer aandacht en waardering komen voor Nederlandse thrillerauteurs en dan vooral voor de nog wat onbekendere auteurs die prachtige boeken schrijven, maar die nog (te) onzichtbaar zijn, omdat de aandacht automatisch naar de grote namen gaat.
Van welke auteur(s) heb jij echt alle boeken gelezen, en zijn zij dan ook een inspiratiebron voor jou?
Van niemand. Ik lees soms prachtige verhalen, maar heb dan niet de behoefte om meteen alles van die auteur te gaan lezen. Wat inspiratie betreft doe ik mijn best om vooral mijn eigen stem te vinden en blijven volgen.
Welk boek ligt er nu op je nachtkastje?
Het nieuwe manuscript van moordwijf Isa Maron. Ik mag de eerste versie van De Plaag meelezen. Ik kan nu al zeggen dat het een geweldig spannend boek is.
Is je smaak qua boeken die je leest in de afgelopen tien jaar veranderd?
Vroeger las ik vooral romans, tegenwoordig lees ik steeds vaker thrillers.
Wat is jouw ultieme manier van ontspannen?
Lezen. Hardlopen. Wandelen. Of met een glas wijn in de tuin of op de bank voor de buis en dan een fijne serie of thriller kijken.
En als laatste vraag: Wat is je lievelingseten en zou je daar het recept van met ons willen delen?
Gelukkig is het weer aspergetijd. Daar ben ik gek op dus eten we elk weekend asperges. Mijn vriend maakt ze altijd klaar. Hij haalt dikke asperges bij de boer, schilt ze zelf, kookt eieren, maakt een roomsausje en voegt gerookte zalm toe. Daar eten we dan verse ravioli bij (gewoon uit het versvak in de supermarkt). Heerlijk! O ja, er hoort ook nog een glas witte wijn bij, het liefst Riesling of Gewurztraminer.
Lees ook alle overige artikelen op Thrillers & More over en door Ingrid Oonincx
Ingrid Oonincx Verdwenen